Yusuf Bilge Şiirleri - Şair Yusuf Bilge

Gözler aşık olursa gönül ferman dinlemez;
Kelebekleşen akıl hisleri firenlemez;
Füzyon etkisi yapar yaren tesellisi de,
O harlı melankoli kutupta serinlemez...

YUSUF BİLGE

Hay Dostum, hatırla, yıllar öncesi,
Tut ecdat sözünü, kotar dedimdi! ..
Yağmuru yel, insanı el azdırır,
Bataklıkta gezen, batar dedimdi...

Galiba çekimserdi ruhu Bezmielest’de
Cömertliğine cömert, mert olmasına mert de,
El attığı tüm taşlar kor kesilip eriyor
Nefsinin Mina’sında şeytanla başı dertte.

Zalimin nesli mazlum, mazlumun nesli zalim
Olabilir ihtimal, cahil balası alim;
Dünyamızda ne zalim ne de mazlum tükenir
Bu bir sınav süreci not veriyor muallim...

Sessiz adımlarla yürür gölgeler,
Karınca kibrini karataşta gör!
Yaşamadan olmaz, tasavvuru güç,
Gönül erbabıyla birlik koş da gör!

İlim zor, san'at zor, esaret kolay;

Hay gönül, nedir bu aşkın emelin! ..?
Kabına sığmayıp taşıyorsun sen! ..
Yılkı atlarından yeğin cedelin,
Yarış bitse bile koşuyorsun sen! ..

Sevgilinin idrakine sığmıyor 'aşk' olmak da ne?
Arife tarif gerekmez sır küpüne dolmak da ne? ..


Sormaya cesareti yok, hayreti vuslat engeli,
Özgeliğin gurbetinde özgün sefa bulmak da ne? ..

Sakalından bir kıl çekti yaşlı Bilge,
“Bu sana değirmen ödüncü! ..” dedi
Ve devam etti…

- Hayatta farklı bir şey yapmak istersen,
Akıntıya karşı yüzmeyi dene

Kıraçta yetişmiş bir sarı çiçek,
Duyduğu nefreti çile say gitsin! ..
Kindar ufukların kızgın sam yeli,
Gönlüne mil çekmiş, küle say gitsin! ..

Kimse bilmez ömrümüzün her anı,
Belki bize gelecekten ödünçtür...
Anaların, ataların mirâsı,
En son demde ölecekten ödünçtür...