Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

SIZIM
Gönlüm pınar misali çağlar
Yüreğim suskun bağlar
Neyleyim sızlar, öylesine ağlar
Benden değil ,zaman beni dağlar

SONBAHAR
Gönlüm çekse de yârin cemâlini
Aşmaya yetmez hayalim
Sıra sıra dağlar
Beni son bir umuda bağlar
Bir de hüzün dağlar

SONBAHARA YETTİNME
Yazıyorum diye
Bununla yetindiğimi sanma...
Her kelime içimde kanar
Asıl suskunluğun içimde yanar

SONBAHAR HÜZNÜ
İçimde bir sonbahar esiyor
Dallarında düşen hüzünler
Bir yanım sessizlik
Bir de senden kalan sızılar

SONBAHAR UĞULTUSU
Sonbahar yağmurudur üstümüze yağan
Gece gündüz demeden
Şehrin uğultusuyla birlikte
Ve kupkuru caddelere
Yağıyor üstümüze inceden

SON YOLCU
Ben bu aralar araftayım
Birine sığamıyorum, diğerine de gidemiyorum
Donup kalmışım öylece sınırda
Gözümlerim ufukta umut arar

SUSMAK
Bazen susmak gönülden
En yüksek çığlık olur
Ben yıllardır susuyorum
Bağıra bağıra yetti gayri

TURNA MİSALİ GEÇER
Bir turna misalidir ömür
Sonsuza gider gün be gün
Gece gündüze devam eder
İki kanat gibi çırpar

TUTSAK YURDUM
Özgürlük diye kuruldum
Yegane temelim bu cihana
Hangi çılgın gem vuracakmış
Şaşarım yedi ceddine

TUTUKLU DİLİM
Koskoca bir yurdum var
İçinde gönüller virane
Körpe fidanlar bağlı
Bağrı yanık anneler dağlı