Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

Yandı gönlüm yandı gör bak, yandı senden sonra aşk
Yandı hüsran, yandı hasret; yandı tenden sonra aşk.
Küllerinden doğsa sevdam, yok ki aşktan gayrı ses
Yok ki benden başka Ferhat, yok ki benden sonra aşk.

Tut ki candan sonra kalmış aşkı nîgâr kılmışım

Bir gece ansızın rüyana girip
Bir ömür yaşarım haberin olmaz
Seninle bir güne bir ömür verip
Sevdana koşarım haberin olmaz

Yağmurum; güneşin ardından gelen

- Feride Ece’me -

O kadar çok şeysin ki, fısıldayışın bile
Aşığın mızrabından dil aldırır Feride’m.
Bir bakışın Şeytan’a, bir gülüşün Kâbil’e
Ebrehê diyarından fil aldırır Feride’m.

Ak düşmüş saçlarımı sevdama ödül sayıp
Aynanın karşısında durup ağladım işte
Yaşadığım her anı hayalinle kutsayıp
Saatleri meçhule kurup ağladım işte.

Girilmemiş ne kadar düş kalmışsa girerek

V -) Kuşku


- Belki kente gün doğar belki boynum vurulur
Belki en son sur düşer, gönlüm şehriyar olur -

Vakitsiz bir hüsranla solan güllere inat
Ömrüne baharları dermeye geliyorum.
Bir meltemle ateşi çalan küllere inat
Karanlığı çarmıha germeye geliyorum.

Ne çıkar kırılmışsa dertli gönül çarkımız

Bölünmüş uykuların sabah bilmez güzeli
Dilinde kalmış adım gizli gizli ağlıyor.
En yasak hislerimin eyvah bilmez güzeli
Attığım en son adım gizli gizli ağlıyor.

Mürekkebi tükenmiş şairlerin hecesi

Yanağında gül gibi açan gamzeler için
Kaç Leyla unutuldu sen gülümsediğinde.
Zemheri`ye gülleri saçan gamzeler için
Kaç aşık avutuldu sen gülümsediğinde.

Denizler hicap duydu sesindeki nehirden

III.) - Çünkü… -

Biz bu yanlış hayatı ezbere öğrenmedik
Öğretilmiş duygular uzaktı bize biraz.
Biz bu ahde vefayı boş yere öğrenmedik
Eğreti sevişmeler tuzaktı bize biraz.

Unutmadım unutmam,ne Elif'tim ne Lâm'dım
Üstüne binbir anlam yıkılandım sadece.
Ne aşkı emreylemiş ne bitirmiş kelâmdım
En yanlış adreslere çıkılandım sadece.

Unutmadım yankısız feryad-ı figân iken