Yaşımdan da Yaşlıyım

Yaşımdan da yaşlıyım,
Omuzlarımda yılların taşıyamayacağı ağırlıklar var.
Ömrümden çok şey geçti,
Ama hiçbirini yaşamış gibi hissetmedim.
Her anı bir yorgunluk,
Her nefes bir savaş gibi.

Bazen aynaya bakıyorum,
Ve gördüğüm kişi ben değilim.
Gözlerimde biriken hüzün,
Cildimdeki çizgilere sığmıyor.
Kaç yıl yaşadım bilmiyorum,
Ama hissettiklerim,
Beni yaşımdan daha yaşlı yaptı.

Duygularımın ağırlığı,
Zamanın bile geçemediği bir yük gibi.
Kaybettiklerim, kazandıklarımdan fazla.
Sustuğum her şey,
Birer çığlık olarak yankılanıyor içimde.
Ve her çığlık,
Beni biraz daha eskiten bir anı oluyor.

Yaşımdan da yaşlıyım,
Çünkü her gülüşümün altında bir hüzün saklı.
Her sevinç, geçmişin acılarını örtemeyecek kadar kısa.
Her insan, ruhumdan bir parça alıp gitti.
Ve ben, eksile eksile bir bütün gibi görünmeyi öğrendim.

Bu yaşlılık bedenimde değil,
Ruhumda, kalbimde.
Yaşadıklarım birer iz,
Ve bu izler beni ben yaptı.
Ama bazen soruyorum kendime,
Bu kadar yaşlanmayı hak edecek kadar,
Ne yaşadım gerçekten?

Yaşımdan da yaşlıyım,
Ama belki bu yüzden güçlü,
Ve belki bu yüzden yorgunum.