Bir baktım ki tutunacak dalım kalmamış hiç
Sığınacak limanım yerle bir olmuş sanki
Ruhum yaralı kalbim ise paramparça darma dağın
Benimki ölmeden mezara girmiş misali sanki
Ben ne kadar acı çekmişim gülerken hep ağlamışım
Seninle ne zaman tanıştık ne zaman büyüdük anlamadım....
Ben gözümü açtım seni gördüm ve hep yanımda sen vardın...
Biliyormusun ben hiç korkmadım korkmazdim kimseden...
Çünkü hep sen vardın yanımda sen benim koruyucu meleğimdin...
Ben seninle büyüdüm seninle güler seninle ağlardım ama şimdi....
Bir meraba ile başlamak istiyorum sana neden bilmem...
Galiba çok özledim seni anlatması mümkün değil...
Nedenini bilmiyorum herkeste seni arıyorum kaşını gözünü...
Yürüyüşlere bakıyorum benziyor mu diye ama hep eksik....
Senden sonra çok yanım eksik acılar içinde unutamıyorum...
Tüm yaşanmışlarımızı bir hoşçakala sığdırdık ne varsa..
Meraba ile başladı bir hoşçakalla bitti bitirdik...
Kaç mevsim geçti ne yağmurlar ne fırtınalar...
Biz nasıl bu hale geldik nasıl bitirdik herşeyi bir anda...
Şimdi sen başka ben başka şehirlerde nefes alıyoruz...
Eyy benim mühür gözlüm yoluna ömrümü adadığım adını kalbime yüreğime kazıdığım...
Varlığına şükrettiğim hayatımın en güzel yanım Rabbimden tek dileğim duam...
Yanımdayken bile hasret kaldığım canıma canım yoluma en güzel yoldaşım...
Gözümün tek gördüğü kalbimin bir tek sende attığı ve en büyük ve güzel aşkı sevgisi...
Sen bu dünyada öbür dünyada yanında olmayı istediğim tek sonsuz aşkımsın...
Nerde hata yaptım hangi adımım yanlıştı bilemedim bulamadım da...
Seni sevmem mi yoksa seni hayatımın merkezi yapmam mı söylesene...
Sana ya ben yetemedim yada seni seven kalbim hangisiydi...
Anladım ki senin dünyanda yerim olmamış ben sadece fazlalıkmışım...
Gidiyorum ne sesim kalıcak sana nede suretim hayalimi bile bırakmıyorum...
Nasılda inandırdın beni sevdiğine gözlerimin içine baka baka yalanlar söylemişsin...
Bu kadar mıydı herşey yalan olmak zorundamıydı bir seni yalan söylemez derdim...
Keşke keşke gelmeseydim sana seni bu kadar çok sevmeseydim yıktın bitirdin herşeyi...
O kadar öfke ve kızgınlıkla doluyum ki affedemiyorum seni değil kendimi seni seven kalbimi...
Sessizce geldiğim hayatına sessizce gidiyorum sana bir borcum kalmadı fazlasıyla aldın benden...
Ne çok sevmiştim değer vermiştim başıma taç gönlüme sultan eğlemiştim...
Meğer oyun oynamışsın hiç sevmemiş sever gibi yapmışsın bana....
Belli çok mutlusun ellerin yanında değerim olmamış yanında...
Bilemezsin ne kadar canımı yaktığın kırıp hayata küstürdüğün...
Ayakta alkış tutuyorum sana bu kadar iyi oyun oynadığın için son perde....
Soruyorlar bana neden bu kadar üzgün kırgın olduğumu...
Hergece yanlız kaldığımda hıçkıra hıçkıra ağladığımı...
Sesim duyulmasın diye yastığımı sımsıkı tutup ısırdığı mı...
Öldüğünü kabullenemezken senin öldüğünü nasıl söylerim ki...
Hayat çok erken aldı benden seni...
Nerden başlıcam ne söylicem bilmiyorum nasıl davranıcam...
Söylemek istediklerim boğazımda düğümleniyor boğuyor sanki...
Belkide kendimi kandırmak yalanlara inanmak istedim sadece...
Daha az acı verir sandım ama olmadı hala canım daha çok yanıyor...
Gitmek mi lazım yoksa kalmak mı ikiside acı hayal kırıklığı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!