Bir meraba ile başlamak istiyorum sana neden bilmem...
Galiba çok özledim seni anlatması mümkün değil...
Nedenini bilmiyorum herkeste seni arıyorum kaşını gözünü...
Yürüyüşlere bakıyorum benziyor mu diye ama hep eksik....
Senden sonra çok yanım eksik acılar içinde unutamıyorum...
Tüm yaşanmışlarımızı bir hoşçakala sığdırdık ne varsa..
Meraba ile başladı bir hoşçakalla bitti bitirdik...
Kaç mevsim geçti ne yağmurlar ne fırtınalar...
Biz nasıl bu hale geldik nasıl bitirdik herşeyi bir anda...
Şimdi sen başka ben başka şehirlerde nefes alıyoruz...
Soruyorlar bana neden bu kadar üzgün kırgın olduğumu...
Hergece yanlız kaldığımda hıçkıra hıçkıra ağladığımı...
Sesim duyulmasın diye yastığımı sımsıkı tutup ısırdığı mı...
Öldüğünü kabullenemezken senin öldüğünü nasıl söylerim ki...
Hayat çok erken aldı benden seni...
Bugün ağır bir haber geldi aklıma gelmicek bir haber...
Öfke duymamdan mı kırgınlığımdan mı neden bilmiyorum gaygısız kaldım...
Telefonum çaldı acı bir şekilde değilde normal herzamanki gibi çaldı...
Telefondaki ses nasıl olduğumu sordu ve annemin ölüm haberini verdi...
Ben güçlü bir insanım etrafıma umursamadığımı üzülmediğimi yansıttım..
Giden yıllarım acısıyla tatlısıyla geçti gitti habersizce...
Ben yaşadım mı öldüm mü bilemedim...
Bildiğim kadarıyla hep acı hüzün dolu geçti ağladım hemde çok...
Dizlerine uzanıp saçımı okşayan bir annem olmadı derdimi anlatacak...
Mesela sırtımı yaslicam bir babam olmadı korkuğumda sığınacam...
Senden önce ölümü sevmezdim...
Korkardım birgün seni benden koparıcak diye...
Evet kopardı aldı seni benden...
Bilmediğim görmediğim uzaklara götürdü seni...
Şimdi artık korkmuyorum ölümden...
Dün gece seni rüyamda gördüm gülümsüyordun...
Sanki hiç beni bırakıp gitmemiş gibi yanımdaydın..
En çok neyini özledim biliyormusun sesini ve seni...
Bazen çok kızıyorum kendime sana cokmu gurur yaptım...
Oturdum pencerenin önüne belki gelirsin diye ama gelmedin...
Herkes geçti bu yoldan bir sen geçmedin neden gelmedin...
Ne zormuş seni sensiz yaşamak yaşamaya zorlanmak...
Seni her andığımda nefesim kesiliyor kalbim çarpıyor...
Bana unut yok artık diyorlar nasıl unuturum seni nasıl...
Gökyüzündeki yıldızlar gibi kayıp gittin şehrimden
O kadar çok uzaklara gittin ki benden çok uzaklara
Hani senin kıyamadığın kırmadığınındım söyle
Bir rüzgar esti esintisiyle senide aldı benden
Senden kalan geriye tek bir anı bile bırakmadı
Biliyormusun seni ne kadar çok özlemişim ben
Dün senli fotoğraflarımıza baktım içim sızladı
Ne anılar devirmişiz neler neler yaşamışız
Bazen aklıma geliyor yarı gülüyor yarı ağlıyorum
Keşke diyorum bazen o eski günler geri gelse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!