Ne kadar oldu senden ayrılalı takvimleri saymadım...
Günmü aymı yılmı hangisi hala içim yanıyor paramparça...
Geçer diyorlar unut aklına getirme diyorlar...
Nasıl olduğunu söylemiyorlar ben nasıl unuturum ki seni...
Kimse anlamıyor beni yada anlamak istemiyorlar...
Dargın bakıyor artık gözlerin gülmeksizin...
Bu kadar mı uzak olduk birbirimize...
Sen olmayınca ne gündüz gece oluyor nede gece gündüz...
Varlığının yokluğunda bile güneş doğmuyor sanki...
Hani söz vermiştik birbirimize ayrılık olmıcaktı aramızda...
Bilmemki acına ne ağıtlar yaksam ne türküler beslesem...
Dinermi içimdeki acın hasretin kor gibi yanan ateşin...
Kızma küsme bana gelemedim mezarına unuttuğumdan değil...
Ben alışamadım yokluğuna sanki birgün gelicekmişsin gibi...
Unuttum sanma sakın değil yıllar asır geçse bile aklımda yüreğimdesin...
Dokunsam bir nefes kadar yakınımdasın ama
Elimi uzatsam bir okadarda bana çok uzaksın
Aramızda ne mesafe var nede uzun yollar
Yanımdasın bir o kadarda yasaksın bana
Hani bazen ağlarken güler ya insan acıya acıya
Sensiz ne çok zaman geçmiş sen olmadan sıcaklığını duymadan...
Unutmak istiyorum aklımdaki geçen bütün kötü hatıraları sensiz geçen yıllarımı...
Ama biliyormusun olmuyor bir güç dahada beni sana bağlıyor ve unutamıyorum...
Bana mutlu ol artık yüzümün gerçekten gülmesini istiyorlar...
Ben delirmişim gibi doklar isimleri söylüyorlar...
Bir selamla başlayan bir elvedayla bitirdim
Öyle derin yerdeydi ki yerin bir sarsıntıda yerle bir oldu..
Şimdi toz duman virane bir halde yoksun
Ben sevmiş sevilmek istemişdim çıkarsızca
Bilmedim beni bu kadar yorup kırıcanı incilticeni
Uzak mesafeler yoktu aslında aramızda
Senle aynı şehrin havasını solumaktaydım
Sen hiç yanımda olmadın beni korumadın
Sana sarılmak istedikçe sen uzak durdun anne
Ben başka annelere özendim oturup ağladım
Geç kaldım sana sevdamıza herseyimize ..
Birbirimize vakit bulamazken ayirmazken..
Şimdi yoksun istesekde bir araya gelemeyiz.
Çok özledim yokluğun cehennem ateşi misali.
Ellerimi tut desem al sar beni sımsıkı desem..
Gecenin kaçı bilmiyorum sen yine aklımda yüreğimde kalan...
Gözlerimi kapatsam sen geliyorsun aklıma o an birtek sen...
Senin yokluğunda caresizligimi yaşıyorum yerin dolmuyor olmuyor...
İnsanın içi acirken gülmek nedemek bilemezsin çok acı...
Özledim be seni nasıl niye diye sorma bir volkan misali patladım patlıcan...
Artık çok korkuyorum herkesten herşeyden nefes almaktan bile...
Yalana dönen dillerden iki yüzlü insan görünümlü şeytanlar dan..
Nede rahatlar biliyormusun yalan söylerken korkmadan...
Sen üzülmüşsün kırılmış sın kimin umrunda önemsizsin...
Bazen bu dünyaya ait olmadığımı ve bu dünyaya niye geldiğimi merak ediyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!