Artık anlıyorum herşeyi tüm manalı bakışlarını
Ben yanındayken yokmuşum gibi davranışlarını
Hergün daha fazla canımı yakmalarını kırmalarını
Beni bir yabancıymışım gibi görmelerini
Artık anlıyorum sık sık beni aramayışlarını
Hayat ne garip senle yine karşılaştırdı bizi
Bazı duygularım küf tutmuşken alevleniyor
Neden bilmiyorum kalbimde bir his var
Sanki unuttuğum şeyleri hatırlatıyor bana
Korkma diyorsun da bilmiyorsun acılarımı
Ben yokluğuna alıştım sanıyordum ama alışamadım...
Her defasında canım daha da çok yanıyor içim parçalanıyor...
Bazen unut o yok artık diyorum sonra sen geliyorsun aklıma...
Ya ismini duyuyorum bir yerlerden yada hatıralar canlanıyor gözümde...
Senden sonra kimseyi sevemedim kimsenin canıda olmadım...
Bir baktım ki tutunacak dalım kalmamış hiç
Sığınacak limanım yerle bir olmuş sanki
Ruhum yaralı kalbim ise paramparça darma dağın
Benimki ölmeden mezara girmiş misali sanki
Ben ne kadar acı çekmişim gülerken hep ağlamışım
Seninle ne zaman tanıştık ne zaman büyüdük anlamadım....
Ben gözümü açtım seni gördüm ve hep yanımda sen vardın...
Biliyormusun ben hiç korkmadım korkmazdim kimseden...
Çünkü hep sen vardın yanımda sen benim koruyucu meleğimdin...
Ben seninle büyüdüm seninle güler seninle ağlardım ama şimdi....
Bir meraba ile başlamak istiyorum sana neden bilmem...
Galiba çok özledim seni anlatması mümkün değil...
Nedenini bilmiyorum herkeste seni arıyorum kaşını gözünü...
Yürüyüşlere bakıyorum benziyor mu diye ama hep eksik....
Senden sonra çok yanım eksik acılar içinde unutamıyorum...
Tüm yaşanmışlarımızı bir hoşçakala sığdırdık ne varsa..
Meraba ile başladı bir hoşçakalla bitti bitirdik...
Kaç mevsim geçti ne yağmurlar ne fırtınalar...
Biz nasıl bu hale geldik nasıl bitirdik herşeyi bir anda...
Şimdi sen başka ben başka şehirlerde nefes alıyoruz...
Nerde hata yaptım hangi adımım yanlıştı bilemedim bulamadım da...
Seni sevmem mi yoksa seni hayatımın merkezi yapmam mı söylesene...
Sana ya ben yetemedim yada seni seven kalbim hangisiydi...
Anladım ki senin dünyanda yerim olmamış ben sadece fazlalıkmışım...
Gidiyorum ne sesim kalıcak sana nede suretim hayalimi bile bırakmıyorum...
Ne çok sevmiştim değer vermiştim başıma taç gönlüme sultan eğlemiştim...
Meğer oyun oynamışsın hiç sevmemiş sever gibi yapmışsın bana....
Belli çok mutlusun ellerin yanında değerim olmamış yanında...
Bilemezsin ne kadar canımı yaktığın kırıp hayata küstürdüğün...
Ayakta alkış tutuyorum sana bu kadar iyi oyun oynadığın için son perde....
Soruyorlar bana neden bu kadar üzgün kırgın olduğumu...
Hergece yanlız kaldığımda hıçkıra hıçkıra ağladığımı...
Sesim duyulmasın diye yastığımı sımsıkı tutup ısırdığı mı...
Öldüğünü kabullenemezken senin öldüğünü nasıl söylerim ki...
Hayat çok erken aldı benden seni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!