Yaşar Cerit Şiirleri - Şair Yaşar Cerit

Doğduğum canım şehri,
Yıldızların altında,
Seyretmek vardı hani!
Bir balkon sefasında.

Korku toplumu öteleştirir,
Biat kültürünü yerleştirir,
Asla hiçbir şeyi sorgulatmaz;
Boyun eğdirip köleleştirir.

Siz siyasetçiler ülkemizin geleceğine,
Parmak hesaplarınızla hep kelepçe vurdunuz.
Milletin makus talihini sileceğinize,
Hep devlet mallarını peşkeş çekip savurdunuz.

01.08.2016

Ömür dediğin ebedi olmasa da,
Şu zahir ömrüm yettiğince,
Ve yaşadığım müddetçe,
Seni her gün seveceğim…
Bu bedeni taşırken,
Aşkımı her gün yeniden,

Öte yüzden beri yüze
Acı haber gelir bize
Ne söylesem ben de size
Biz yitirdik Anamızı

Ölüm kuşu gelmiş bize

Bir emek,
Bir yetenek,
Bir yürek işidir.

Bence şiir;
Ruhun derinliklerinden gelen,

Evlerinin önü keli
Kıymetimi bilmez deli
Gözlerimin dinmez seli
Yaktı beni zalim aman

Gelmeyeydim gelmeyeydim

Ya kötü olur,
Düzene ayak uydurursun;
Ya da düzenin içinde kaybolursun.

30.07.2016

Biat kültürüyle yetişen zihinler,
Sorgulama yeteneklerini kaybederler.

Cehaletle yatıp kalkan ülkelerin,
Kaderci geleneği oldukça sabittir,
Ve sorgulamaktan uzaklaşan beyinlerin,
Fikirleri ise başkalarına aittir.