yaralı yalnızlıklar yarasa karanlıklarda
dar vakitlerin aceleci kızıl başlı kuşları
gül deren alınlara yazılmayan acılarda
zamanın akışında al uyanışa yanışlardı
kanlı bir tarihin kanayan yalnızlıklarında
-Sen Karanlıklarımın En Güzel Işığısın-
gözlerinden her dem can sıcaklığını
doyumsuzluğunu sohbetinde
varlığından sevgi sağanağını
aklın gücünde sözün büyüsünde
Sen gelirdin dik ve mağrur bakışınla
Gözlerinde yer çekimli öfke bulutları
Kanadı kırık ak kuşların çığlığında
Bilirdim içinde ağlardı hüzün dağları
-Metrisin önünde durur dinlerdin haykırışları-
--
zaman boz bulanık ateş kızılı
kudurur gecenin rengi
vurur düşünce duvarını
bir iç çekiş bir sızı
pusar karaltılar ay susar
-Dünyaya Gelişteki Mavi Çığ/lığımız
Yaşadığımız Sürece Hep Sürer..-
Duyuyor musun..?
Nerde vurmuştun?
Gecenin İzdüşümünde Sen
Kanayan geceleri gündüzün aydınlığına
Özlemleri o güzel gözlerinle birlikte
Günün uyanan ilk ışıklarında suya bıraktım
Genin izdüşümünde sen olursun
Antik çağdan kalma
Buzul tarihin labirentlerinde
Bir zaman dilimi idi yaşanan
Gece ağladı ben kanadım
Kirli sakalım titredi, sızladı
Çenem kitlendi buz kestim..
Yıldız dağlarından
Topladığım yıldızlar
Yastığının altında
Pecerenden ay sızar
Gülüm, gülün başucunda
En güzel uykular
Cemrem
Cemre düşer
Havaya suya toprağa
Cemre
Yüreğime düşer sensizliğimde
hele de bana
yok sen sus güvercinler desin
ülkemin
dağlarını
sonsuz gökyüzünde
Işıklar içinde uyu güzel insan. Seni unutmayacağız