Vedat Koparan Şiirleri - Şair Vedat Koparan

-seni gördüğümde daha bir başka oluyorum göğü kucaklayıp maviliğinden öpüyorum sen bir deryasın dalgalar boyu ak köpüklerinde güneşin ışıltılarıyla sana akıyorum-

gelirsin bir kuş kanadında
yüklenip tüm uçkun rüzgarları
seninle her an daha iyiyim
yüreğim bir kuş çırpınışı

tınısına sesinin
saçının teline
gözlerinin
teninin renginde
olmaya geldim

Bu yangın yerinde
Biz bizi önce
Düşüncede bildik
Ondandır
Böylesine görmeden
İnsana ezilene dairde

İçimin fırtınaları daha bir kabarıp daha bir dalgalanmakta
Gece güzelliğinde deryanda kayboluyorum, vahada seraplar içinde
Seninle sensizlikleri içiyorum, bir dünya âlem geziyorum deryanda

Denize yansıyan ay aynasında, özlemini basarak tuzuna
Bağrımın yangınlığında sana çağlıyor sana akıyor

-Binlerce yıkılan Binlerce alt üst oluşta
Küçülen hayatlarda Kaybolan yaşamlar-

Evet, size sesleniyorum!
Hükmedemeyen hükümetler
Duymuyor sağır mı kulaklarınız?

Sınırsız sessiz uzun yıllar iç içe yaşadılar
Birini öne çıkardılar diğerlerini bastırdılar
Dışardan bakınca onlar mutlu sanıldılar
Oysa ne kadar ağırdı varken yok sayıldılar

Bir zincirde her biri birer halka idi

uzun uzayıp giden yollar gibi
koyaklarda uzun suskular gibi
bir ağrı girer gecenin koynuna
yoksun zaman özlem dolu

sen bir yıldız ben bir karaltı

(Seni Arıyorum Sonsuz Evren Maviliğinde Sen Yurdumsun Sen Yürek Atımım
Sesin Hep Buruk Buğulu Gözlerle Bakan Pencere Kırığı Sağanaklarında)


Bulunduğun Yerde
İyi Bir Renk Bırak

(iyiler önce ve önde gider
“cesurlar bir kez,korkak titrer her an ölür “
cesaret bilincin yüreğin atar damarıdır
unutma)

her kavgaya girme

masallar dinlenirdi yıldız düşlerde
yaşanılan alnına yazılı bir tarih değildi
söylenirdi sahipli sahipsiz türkülerde
kuşlar yaralı, boynu bükük kırık sesleri
ay kayıp yakamozlu vurgun gecelerde
çocukluğu çalınmış ağıtlarda dinlenirdi