Resimlerine baktıkça içim ısınır,
Ateşler basar, buram buram yanarım,
Tarif edilmez bir duygudur bu,
Yaşatan sensen çekilir be gülüm,
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Ela gözlerine kurban olayım,
Âh-u zâr dudaklarında bayıldım
Zümrüt, safir gözlerinde ayıldım
Aşkın deli çöllerinde yayıldım
Sevdim diye kötülerden sayıldım
Gizemliydi, çok başkaydı aşkımız
Başıma ne geleceğini bile bile,
Kasiyer kıza gıcırından bir yüzlük uzattım,
Bozuk olsa vereceğim, dükkan benim de,
Cüzdanımdaki son para...
Evirdi çevirdi, kolunu gözüme sokar gibi,
Işığa tuttu, bir paraya bir bana baktı...
Kasap önünde yalanıp duran aç kediler gibi olamam,
Tavus kuşunun da albenisi vardır ama eti yenmez,
Nü tabloları yapan ressam da,
Filmlerdeki en cesur pozların senaristi de olamam,
Olamam efendim, bu ayıplarınıza ortak olamam.
Dar ağacına asmışım zavallı yüreğimi,
Çıkamam sabaha, veririm son nefesimi.
(L)alem, gülüm, sümbülüm,
K(E)lebeğim, bülbülüm,
Seni yüreğime hapsetmek isterdim
Gitmeyesin diye ne ödünler verirdim
Bu canımı senin uğruna feda ederdim.
Yüreğinin mahkumu şimdi ben oldum.
Seni gözlerime hapsetmek isterdim
Elim telefonun tuşlarına kilitlendi,
Sevinçle aradım, kalbim yerinden fırladı.
Saniyeler yıl gibi geçti,
Aklımı sorarsanız, çoktan gitti.
Nefesimi tuttum, bırakmadım.
Telefonu açtığında,
Sen hiç kurşun yarası gördün mü? Ya sevda yarası...
Ben gördüm...
Birinde bir ölürsün, yolcusun öbür dünyaya...
Diğerinde bin ölürsün, kalırsın bir başına.
Nerden mi biliyorum?
Vuran sen olduktan sonra, bu kurşun da yenilirmiş.
dedim,
gözlerine bir baktım,
bakmaz olaydım,
sonrası malum,
şiir oldun bende,
bende hala gülüşlerin saklı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!