Bekliyorum.
Bir otobüs durağında,
Bekler gibi.
Karnı acıkan bir bebeğin,
Vakitsiz ve hesapsız saatlerde,
Sabırsızca anasını beklediği gibi.
Önce yeryüzü yaratıldı, sonra Adem.
Dünyada bir başına yaşanmazdı,
Allah acıdı da, Havva’yı yarattı,
Soktu Adem’in koynuna.
‘Aşk’ böyle doğdu.
Kimine göre kadın şeytandı,
Ayaz gecelere don vurmuş,
Ortalık buz kesiyor.
Uykularda sıcacık düşler bile kurulamazken,
Sokaktaki kedi, beşiz doğurmuş.
Gözler kapalı,
Yollar uzak, mesafeler uzun,
Sevmenin dini imanı yok,
Ulan Allah’sız çok da güzelsin,
Şimdi nasıl vaz geçeyim senden,
Söyler misin, seni hangi tanrıça yarattı?
Nüfus kayıtlarında iki parçalı bir isim,
Var mıyım yok muyum,
Dolu muyum, yağmur muyum belli değil,
Arada kalmış piçim desem,
Ağır gelecek cüsseme, beni ezecek…
Boş gezenin boş kalfası desem,
AZAP
Her canlı ölümü tadacaktır. Ancak kıyamet günü yaptıklarınızın karşılığı size tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete sokulursa, gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir. ÂLİ İMRÂN - 185
Soğuk bir kış sabahıydı,
İnsanlar işlerine gidiyordu,
Ah! İki gözüm, sevinçle gülen yüzüm,
Bülbül gibi şakıyan dilim,
Huzur veren iç sesim, bitmeyen nefesim,
Ah! Yerinde duramayan kıpır kıpır eden onsekizlik kalbim,
Benim en değerli vefalı sahiplerim,
Beni bir çırpıda neden terkettiniz?
Hadi tamam, sen bilme yine,
Bilirsen de söz, aramızda kalsın,
Sana baktıkça acıkıyor muyum,
Doyuyor muyum belli değil,
Kurt var sanki kalbimde, bilemiyorum,
Yok, yok, sensiz olmaz, hayatta olmaz,
Farklıydık işte,
Yan yana hiç gelemedik,
Gelemezdik de.
Ben her gece uykuya dalarken,
Hisseder yüreğim,
Bilirim, uyku tutmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!