Ünal Serhat Yorgancı Şiirleri - Şair Üna ...

Anasız dolanır, boz yaban,
Kan-ter içinde kalmış taze can.
Tıknaz yok, gem yok, sürüklenir yine,
Çul sırtında, tüfengi esrik.
Kimse anlamaz, yoktan ne biter.
Doğum bize benzer, kör talihe yor?

Uğultulu bağlarda kaybolma çocuk
Karanlık sokaklarda yalnız başına dolaşma
Yitik umutlarını arama çocuk
Gölgeler arasında sıkışıp kalırsın

Gözlerine mavi denizi dolamış küçük kız

Ben bu kahpe şehirde sevdim seni
Yıllarca ben bu kahpe şehirde sevdim seni
Gündüzleri yıldızlara benziyordun
Geceleri uzak, pırıl pırıl bir şehir
Ama bir gün geldi yağmur
Önce ıslattı sokağını

I

Bir gün baktım ki herkes burada,
Herkes buradaydı ama hiç kimse yoktıu.
Hani o eski halinle bir başına,
Bir başına oturuyordun ya bir köşede,

Gönlümü çelen o güzellik var mıydı?
Elbette vardı, o an gelir her daim,
Gençlik koşar, derdini sırtında taşır,
Yanı başımda neşe dolu bir yar,
Güneşin alnında serin bir esinti,
Rakıyı ben içerim, meze sen sun,

I

İzmir'in körfezlerinde, çakıl taşlarının
Ağır ağır ıslanarak parladığı yerde,
İçinde sonbahar bulutlarının yandığı suda,
Bir kısrak yüzü gördüm.

Kişiliğim vincent van gogh tablosu
İki kişilik ben çaresizliği yaşarım
Birinden kopar gider diğeri sevgiye sarar
Her kapı kapanır biri geri dönmez
Güneş açarsa bir yerde yağmur diğerini getirir
Üşüyen bir yer varsa sıcaklık oradadır

Bu evde dertler girene,
Kapılar çaresiz;
Sofrasında açlık, odasında karanlık çaresiz!
Düş kurmak yasak burada,
Umudu yakamozlar çalmış.
Gözleri yaşlı, yürekleri kırık;

Ben günden güne sana bir şeyler oluyor mu diyorum
O bana gün gün gülümsüyor
Alıp başımı bir köy evine götüreceğim
Sarımsaklı güzel mezarlara
Gündüzleri sarhoşları bekleyen nöbetçi evler gibi
Beni kimselere sorma be ayakbağı

Bir sabah ansızın uyanırsam
Elbiselerim bir yanda durmuşsa
Yastığımın altında bir tabanca varsa
Ve yatağımın dibinde eski bir şarap şişesi
Anlarsınız ki gittim.
Saat sekiz, evet saat sekiz