Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Ünal Beşkese

KÖR MEMİŞ

Adım Memiş, gözüm görmez, kısacası 'Kör Memiş' im
Bebelikten bu güne dek, gün ışığı görmemişim.
Ben doğarken ölmüş anam, onun sıcak kucağının,
Sevgisinin sefasını, bir gün bile sürmemişim...

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Gözlerdeki kıvılcım, yanakta bir kızarış,
Gülüşte bir sıcaklık, yürekte heyecandır;
Yaratanın kuluna verdiği yüce duygu,
Sevgi; her derde deva, cana katılan candır.

Çirkinliklerle dolu bir yaşam denizinde

Devamını Oku
Ünal Beşkese

YASEMİN KOKAN RÜZGÂRLAR

Bildim bileli, hep deliydi benim yüreğim,
Fakat, her ilkbahar kırlangıçlar yüreğimde yuva kurardı.
Ve hep deli deli eserdi başımda bir rüzgâr
Ama, hep yasemin kokardı...

Devamını Oku
Ünal Beşkese

GÜZELLEME- 2 (SEVDİCEĞİM)

Derd-i aşka düşmek için, gözleri bir bahanedir,
Bunca güzel gördüm amma, sevdiceğim bir tanedir.
Kızıl saçlar, al dudaklar, incecik bel, hoş endamla
Bir âfet-i devrândır o, billâhi pek şâhanedir.

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Sevgiliden ziyade, biz hep 'sevgi'yi sevdik,
Sevilmek beklemeden, yalnız 'sevme'yi sevdik.

Selâmsız geçenlere selâm vermeyi sevdik,
Kaş çatmadık kimseye, içten gülmeyi sevdik.

Devamını Oku
Ünal Beşkese

My Heart Çıkmazı'nda bir viranesin;
Damı çökmüş, canı çıkmış,
My Heart Çıkmazı'nda 'bir tane'sin...
Londra'nın tüm sisiyle, kasvetiyle
My Heart Çıkmazı'ndasın, kâlbimdesin.

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Kader seni nerden taktı peşime?
Şeytan olup giriverdin düşüme.
Tuz, biber, tat oldun yavan aşıma,
Arada, taş olup vurdun dişime.

Bazen gülüşünde güller açılır,

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Vuslat ile aramda zaman bir beydâ olmuş
Bir çapkın gülüşüne, âşıkın şeydâ olmuş,
Bir ateş düşmüş, yanar, yüreğim duman duman;
Ömrümü zindân eden bir kara sevdâ olmuş...

(19/01/2009)

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Bulut, dargınsa rüzgârına,
Sevgi yağmurları düşmüyorsa bahçeye,
Aşk, inmişse yüreklerde
Kâğıda yazıldığı gibi tek heceye
Ve ay ışığı da küsmüşse geceye
Sevdâ, nasıl çözüm bulacak

Devamını Oku
Ünal Beşkese

Kadıköy vapurlarıyla yapılan eski yolculuklar ve bu yolculukların iki ucundaki iskeleler, özellikle eski Kadıköylülerin unutamadığı nostaljik anılardır.

İstanbul nüfüsunun sadece ''yüzbin'lerle ifâde edildiği 1940 lı yıllarda ''Boğaz Köprüsü'' henüz bir hayâlden ibaretti ve şehrin iki yakası arasında yolculuk yapacak kişiler için deniz yolu, tek ve zorunlu yolculuk güzergâhı durumundaydı. Bu nedenle, kentin iki yakasını birleştirmek, ancak''Şehir Hatları İşletmesi'' nin gemileriyle mümkün olmaktaydı.

Kadıköy yolcusunun sayı ve kalite itibarıyla bilinen üstünlüğü nedeniyle, Şehir Hatları İşletmesi de, ''Heybeliada'', ''Moda'', ''Suvat'', ''Ülev'' gibi en yeni ve en modern gemilerini bu hatta tahsis ederdi.
Bu gemilerin yolcularını, öğlen saatlerinde genellikle Beyoğlu'na alışverişe veya sinemaya giden şık hanımlar, akşam üzerleri de lâcivert üniformalarıyla okuldan dönen azınlık okullarının öğrencileri oluştururdu.

Devamını Oku