Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Ezelden ebede dek geçen zaman sendendir.
Biz âciz kullarınız, derde dermân sendendir.
Yâ Râb, hayır da, şer de,başıma ne gelirse,
Boynum kıldan incedir, çünki fermân sendendir.

(23/01/2009)

Siz,emir kulusunuz
Emirleri uyguluyorsunuz.
Boşuna kıvırtmayın, yutturamıyorsunuz.
'İnsâni yaklaşım' masalınıza karnımız tok
Madem merhametiniz bu kadar çok,
Taş atan çocuklara af var da

Hem sâkim ol, hem kadehdâş, sohbet-i rindân olsun,
Leblerinden nûş etmezsem, can bana zindân olsun.

Mey-i lâlin rengi vursun kızarsın yanakların
Gül güzelim, içtikçe gül, gül yüzün handân olsun.

Kumsalda durup seyrettiğinde, ne kadar güzel görünür deniz...
Burnuna iyot kokusu dolar, kulağına kumsalda eriyen dalgaların sesi,
Bir sükûn melodisi....
Üzerinde bembeyaz kanatlarıyla martılardan desenler,
Ve göz alabildiğince uzanan bir huzur mavisi...

Dün gece rüyamda hep seni gördüm;
Oturttum dizime, saçını ördüm.
Belik belik zülfün avcumda derdim,
Saçına tak diye bir de gül verdim.

'Çıkartma,o gül hep saçında solsun.'

Kararan gözlerime sitemdir bu sözlerim,
O aydınlık dünyamı, şimdi nasıl özlerim...
Zaten, yolun sonuna çok az bir şey kalmışken
Beni, kör bir zulmete terk etmeyin gözlerim! ..

Ezbere okuduğum bir şiirdir gözlerin,
Her dizesi efsunlu sevdalar ile yanan
Ve dilimden düşmeyen bir şarkı dudakların;
'Bûselik' makamından...

Varsın geçsin nice baharlar...Sen, hep
Kucağımda meleyen kuzum gibisin.
Dudakların, ellerin bende kalsın hep,
Sen, ağzımda tadım, tuzum gibisin...

Bir gurup vaktinde gönlüme girip,

Dün, Üsküdar sokaklarından geçtim
Hani, o, elli yıl önce beraber yürüdüğümüz sokaklar...
Ve atıverip üzerlerinden, yılların yığdığı tozu, dumanı
Canlanıverdi ihtiyar belleğimde
Sağ kalmış bir kaç anı...

Gurbette hep hüzünlüdür akşamlar,
Güneş yakar gökyüzünü, tutuşur da bulutlar;
Sanmayın ki, tepelerin ardında
Gurbette güneş hep bağrımda batar...

Şimdi, hayâl kurmak zamanıdır gurbette,