Fark etmez hangi işi yaptığı,
Emeğin teriyle yorulur eller.
Kimi maden işler, kimi toprağı.
Yine de onlar olur hep ezilenler.
İşçi bayramı ya hu günün adı,
Kırmışlar besbelli, zehir sözleri,
Oysa hep bal reçeldi dilleri,
Bir günde mi soldu onun gülleri,
Bahçesini talan eden birileri var.
Yorgun bakar olmuş, gülen gözleri,
Sükûtumdan bahsetmişsin yazdığın o şiirde,
O sükûtun sebebini yazsaydın keşke bir de.
Bir günde mi kayboldu senin saklı hazinen?
Çıktığımız yollardan sendin hep geri dönen.
Sen ancak şiirlerde böyle güzel seversin;
Kimisinin muhtaçsan da külüne,
Kimisini istemezsin ölüne.
Uzak dursun bayramına düğüne,
Sizin gibi komşu düşman eline.
Yolda görsem, selamınız olmasın,
Başını bir kaldır hele, oyuna bak oyuna!
Bu oyunu bozacak kudretin yok mu senin?
Dikmişler gözlerini Türklüğüne, soyuna;
Bin yıllık düşmanından haberin yok mu senin?
Müslümansın, tamam; dinine laf ettirme.
Çiçeklerden sen anlarsın, çiçeklere sor;
Gece oldu diye açmaktan vazgeçer mi?
Ya da aç pencereni, uçan kuşa sor;
Kış geldi diye uçmaktan vazgeçer mi?
En karanlık gece bile sabaha yenilecek,
Çok saygıdeğer ve yüce mahkemenizde,
Bir detay var, belirtsem müsadenizle;
Bir terazi var ya hani tam önünüzde,
Sanki biraz, sağa kaymış hakim bey.
Sizi adliyeden çıkarken gördüm,
Sen varken suskunum, sözlerim tutuk,
Ağzımdan birkaç özlem kaçacak gibi.
Söylersem sana bir şey, sen yine unut,
Yazılmamış bir şarkının sözleri gibi.
Titrer ellerim sana yazarken bile,
Bir dosta uğramışsın, haberim de var gerçi;
Hal hatırdan sonra, benden bahsetmiş sana,
Biraz abartıp da övünce beni,
Sorumsuzdu demişsin, ama iyiydi içi.
Çok zaman geçti unutmuştur demişsin,
Akları çoğalmış saçımdan bildim;
İsmimin anlamı kâr etmez artık.
Aynada gördüğüm yorgun yüz bendim,
Bu yol yürümeyle aşılmaz artık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!