Tuncer Akbaba Şiirleri - Şair Tuncer Akbaba

Kafam Karışık

Kırılmış yelkenimin direği,
esiyor kavak yelleri,
üşüyor içim, üşüyor ellerim,
yüreğim üşüyor hemşerim!

Gene ah çekip ağlamak benim payıma düşen,
Gene kaçan gemiler bensiz şimdi sahilden,
Gene hüzün bulutu gönül dağımda gezen,
Gene susmak ve susmak ılık göz yaşlarımla,
Ve kavuşmak toprağa yorgun bakışlarımla….

Bir bulut bir duman toz toprak her yan,
Her şey karmakarış her şey keşmekeş,
Kıyasıya yarış akrep-yelkovan,
Bu yolda yapyalnız kaldım çilekeş.

Vicdansız çarkının kaldım içinde,

Bak lisan-ı halle ne diyor hayvan
Sana akıl fikir bahşetmiş Allah
Gafilce uzanıp yatma da davran
Gayret et rızasın iste inşallah.

Bak evin yurdun var rızkın önünde

Gel de seyret şu perişan halimi,
Anlatayım sana pür-melalimi;
Gör ne hale düştük, bak nerden nere,
Benzedi resmimiz tuzlu şekere.
Adımı sorarsan elhak Müslüman,
Halimi sorarsan yaman mı yaman.

Denizde balık,
Yaratmış HAlık,
Ediyor kulluk,
Gör de ibret al.

Semada yıldız,

Ah şimdi resulullah burada olsaydı
Ellerini uzatsaydı öpseydim doya doya….
Baksaydı gözlerime,
Gönlüme yol bulsaydı bakışları.

Özlüyorum O’nu..

Ne yapsam da gücüm sana yetmedi,
Çeke çeke bunca nazın bitmedi,
Gam bulutu benim ilden gitmedi,
Kırdın felek benim kanatlarımı.

Hangi dalı tuttum kaldı elimde,

Meşakkatle kurulan bu vatanın
Şehit gazi bu toprakta yatanın
Gelecek nesilin geçmiş atanın
Arzusu sendedir duy öğretmenim.

Bilgi teknoloji türlü zanaat,

Bu dünyanın kahrını
İster çek ister bırak
Biter dizin dermanı
Nerde trak orda bırak.

Yüzüne gülen gülsün