Tuncer Akbaba Şiirleri - Şair Tuncer Akbaba

Sal beni derde
Dermanım nerde
Kalkta seherde
Ağla gönül

Günahım taştı

Tutulmuşum haktan dermansız derde
İstemem dermanı uğraşma tabib
Aklımdan gitmez ki baktığım yerde
Merhemler yaramı sarmıyor tabib

Bu derde tutulan kim buldu derman

İçimde bir kıpırtı var,
Yerimde duramıyorum,
Sanki yerimden hoplayıp koşasım geliyor…
Kırlara doğru,
Ne bileyim belkide ormanlara, dere kenarlarına….
Açmıştır şimdi çiçekler,

Besmele çektim sağımdan kalktım
Besmele çektim bir abdest aldım
Besmele çektim giydim elbise
Besmele çektim huzura vardım

Önce besmele sonra sağ elle

Yeminler ediyorduk allahı şahit tutup
Ölümüne sevip te hiç ayrılmayacaktık
Şimdi noldu birtanem nazarmı değdi bize
Gülbağında baykuşmu yuva yaptı of ki of..

Bir an bile geçmesin seni düşünmeyeyim

Bir sabah vaktiydi kalktım ezanla
Rahmet bahçesinde açıyor güller
Mevcudat her biri ayrı lisanla
İsmini anıyor şakıyor diller
Bir sabah vaktiydi kalktım ezanla

Hepsi bir ayrı çiçek
Yarın sizle gelecek
Zamanı devirecek
Ey sevimli çocuklat.

O küçücük başlarda

Merhamet ırmakları akmaya başladı bak
Geldi de mübarek ay nur yağdı evimize
Ötelerden uzanan bir el dokundu bize
Ve kalktık sahurlara rahmetler arayarak.

Hatırladık kur'an-ı özlemiştik doğrusu

Günaha kanmadın ha bugün yarın,
Yüzleri karardı gönül yaprağın,
Hiç düşünmezmisin toprağın altın,
Bırak zalim nefsim Hak’ka kul olam.

Ömürüm geçiyor isyan içinde,

Gel…. Gel de
Gönlüme serinlik ver
Bad_ı saba mı? Dersin
Poyrazdan mı esersin