Tuncer Akbaba Şiirleri - Şair Tuncer Akbaba

Binmişsin pervasız nefsin atına
Söyle dostum söyle bu gidiş nereye?
Ne yüzle çıkarsın hakkın katına
Söyle dostum söyle bu gidiş nereye?

Namazda yüzün yok tutmazsın oruç

Nesi var bu neslin? . Bilmem nesi var?
Bir hava bir caka bir de süsü var.
Olura olmaza takıntısı var,
Fikri Kaf dağında, görüntüsü var.

Tarhana aşını burnuyla iter,

Nesi Var?

Nesi var bu neslin? . Bilmem nesi var?
Bir hava bir caka bir de süsü var.
Olura olmaza takıntısı var,
Fikri Kaf dağında, görüntüsü var.

Feryadım kesildi sesim çıkmıyor
Dondu damarımda kanım akmıyor
Zalim Dünya umuruna takmıyor
Şehit kanı oluk oluk akıyor
Yanıyor Filistin Irak yanıyor

Gece uçup gündüz saklanan,
Güneşi ne bilsin?
Hazır gölleri mesken tutan,
Yağmuru bulutu ne bilsin.?

Çınarın gövdesine dolanmış sarmaşık.

Zaman denilen nehir,
Ne diyarlardan geçmiş,
Kalmamış birtek şehir,
Onun suyundan içmiş…

Erimeyen kalmamış,

Acı tatlı her şey var bu pazarda
Topla ne lazımsa sana mezarda.

Doğan bebeklerin üstünde ne var
Yine öyle seni karşılar mezar.

Kaderim bu benim yazan yazmış amenna
Razıyız ondan gelen her yazıya her şeye
Bize zor gelen taraf kullardaki bi-Vefa
Kime gül atsan dönüp taş atar sana.

Sözler iğne oluyor batıyor yüreğine

Genç adam at yorganı
Şimdi kalkmak zamanı
Yanından kov şeytanı
Doğruca rabbine koş.

Nefsin arzusunu kır

Gidiyorum.
Bu yolda tek başıma
Kalsam da gidiyorum
Ardıma bakmadan
Sonum ne olursa olsun.
Bu can zaten emanet bana