Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Kainat, tek bir damladır.
İstersen damla damla biriktir ummanlara ulaş.
İstersen ummanları tek bir damladan yakala.
İstersen tek damlada bin yaşayışa kan.
İstersen bin yaşayışta bir damlaya yan.
Kainat, tek bir deryadır.

Kalbin ışığı gözle görülseydi eğer,
Anlamsız kalırdı yeryüzünde ki ışıklar.

Irmaklar ve nehirler hepsi bir okyanusa gider.
Ancak vardıklarında, ne ırmak vardır ne nehir.
Çünkü herbiri bir okyanus halini almak için gelir.
Zaman akar geçmişten hep zamansızlığa,
zamansızlıkta akan ise zaman üstü zamandır.
Orada artık gerçeklik kalbin kıyılarıdır.

Bir aşka susmak; bin çağlayana kapılmaktır duyuşlarda.
Bir insana susmak; bin çağlayanda kanmaktır susuzluğa.
Bir düşünceye susmak; akıtmaktır damla damla anı en yüce sükunlarda.
Ve bir zamana susmak; binbir ana ulaşmaktır hararetle.

Düşüncelerim benden uzak.
Ruhum beni çoktan aşmış.
Bedenim nefese mi muhtaç?
Çocukluğumda soluduğum o ilk esinti hayatmıydı esen yüzüme?
Yaşayacağım yüzyıllardan mı geçti içimden esinti?
Yüzyılların ilkindeyim.

Düşümde iki büyük üstadı gördüm.
Mehmet Âkif Ersoy ve Necip Fazıl Kısakürek.
Bir saniyelik şuur,
bir göz açıp kapama aralığında,
sanki dirildi zaman.
Sultan'ı şairlerin şu'arasında,

Farkındalığı yaşadığınızda herşeyin farklı olduğunu
ancak farkına varmanın bir bütünlenme olduğunu yaşarsın.
İşte orada farksızdır farkedebilmek.
İçimizde ki saf düşünce gücüyle,
bakışımızdır tüm zorluğu başarıya çevirmek.
Bunu yaşamak,farkındalıktır.

Gerçek bir sevgi dışında herşey boş.
Sevgiyle başladık yaşamaya, sevgiyi unuttukça kaybolduk.
Sevgiyi yaşadıkça çoğaldık, sevgiyle çoğaldık yaşamaya..

Ses dağılır,söz ol gerçek bir söz, özünden sonsuzca akar.
Tüm renklerin içinden en gerçek renk ol yaşamın rengi bakışına yansır.
Gerekirse karma ol gerçekliğin görüşü yürekten bakışınla duyuşuna tamamlanır.

Bir insanı affedip, affetmediğimiz önemli değil,
önemli olan kişinin kendisini affetmesini sağlayabilmektir.
O ise gerçek bir bağışlama şeklidir.
Allah dahi en günahkar kulunu bir tövbe ile bağışlayabiliyorken,
bir insan, bir insanı bağışlamama özgürlüğüne sahip değilldir.
Gerçek bir özgürlük; insanın kendinden bağışladıklarında gizlidir.