Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Hayatın akışı bizi tüm sevdiğimiz değerlerden uzaklaştırabilir.
Ancak hayata bütünlenmek, sevgiden asla ayrılmamakta birleşir.
Yalnızca içimizdeki yakınlıktan tüm değerlerimiz içsel olarak kalbe bütünlenir.

Yaşamda ne kadar aydınlıkta olduğunuz veya yaşama gölgeli yada
karanlıkta kaldığınız önemli değildir.
Önemli olan, Allah'ın iç görüşünüzü aydınlatmasıdır.
Bakışınıza yön ve kalbinize yönelmesidir.

Bizi kendimize bıraktık.
Kendimiz içimizde ki dizelerde oluşmuş bütün bir ağacın yaprağıydık.
Hiç dökülmeksizin gerçek dizelerde oluşmuş yaşamaktır hayatın özü.
Kendi özümüz ise göz ve sözdür.
Bakışımızın sözcüklerindedir içimizden süzülen ve dökülen.

Yaşamak bazen birdir bazen birdenbire çoğalmaktır.
Yaşam daima öz duyuşun olan.
Olmak sonsuzluğun cümlesiydi.
Cümle alemin hecesiydi tek bir kelimeden bütünlenen.
Sessiz bir anlatımdı doğa kendini okudu insan.
Okudukça kendini, yaşama dokundu.

Sanat içinde herşeyi barındıran öz bir kavramsa,
hayat dahi o sanatın içinden yaşam katandır.
Çünkü en büyük sanat eseri insandır.
Yaşamı kendi içinden duymak,
Cümle olmak gibidir hecesiz.
...Varolmak içten yansıyan değerdir.

Hayat bizim içimizdeki düşüncelerdir.
Düşüncelerin iyiyse yaşıyorsundur.
Sen düşünmesende mutlaka başka bir düşüncede.

Dünya gördüğümüz yerde, görüşümüzden dönüyor içimizden.
Baktığımız herşeyde sanat gözlerimizde ki karelerde duyuşumuzda.
içimiz de yaşam dönüyor,işte orada dünya!
Düşün;
Bilmediğin bir uçurumda hani açar ya bir çiçek.
Oradasındır uçurumlarda.

Çocukluğumdan şöyle bir geçtim, büyümek için karnını doyuruyordu.
Yetişkinliğime gelince susadığımı hissettim.
Bir anda yaşamak için hararettti sanki ömür
neden susadığını bilmeden.
Düşüncenin etrafında bir yudum su bulabiliyorsan ne mutlu!
Binlerce yıllık yaradılış sırrında kendini bulur gibi

Geceden geçer gün, aydınlığa.
Ne gece ne bir gün ne bir karartı.
İçten duyulan gerçeklik,kalpten bir mesafede.
Var ediyordu tek a'nı tüm geniş zamanda.
Geçen zaman değil, tebessümde ki gerçeklik.
Şahittir tüm zaman en gerçekliğe.

Bazen rüya 'görmek' değil , rüyada koku ve tat alabilmektir yaşamak.
Bazen yaşarken görebildiklerinden çok,
rüyada yürekten bakabildiklerinden ulaşırsın suyun asıl kaynağına.
Çünkü içten gördüklerinden sarılırsın yaşarken göremediklerine.