Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Gerçekliğin içinde kendi gerçekliğinize dokunmak
daima içinizdeki belirtide gerçekliği hissetmeyi gerektirir.
Kendi gerçekliğine varolmak önce kalpten kendine bir yetkidir.

Akla hitap eden salt kelimeler herzaman dikkat çekmiştir.
Ancak hiçbirzaman bağdaştıramaz akıl sınırlarımızı.
Bir başka mantık bir öneri olabilir ancak kendi düşüncemizle örtüştüğünde, o zaman tek bir kelimede dahil olsa bize uygun yaşama bakışımıza denk düşecektir.
Oysa yaşama bakışımızın ayrıntısı, daima kelimede kifayetsiz kaldığı için çoğu kez akla aykırı düşüncelerimizle bağdaştırırız duyuşumuzun derinliğini...
Her insanın akla aykırı geldiği yada akıl sınırlarını aştığı anlarda,kendi sınırlarında,belirsizliğin en uç noktasında kendine doğduğu anlar olmuştur.
Bu yaşama doğuşunda ki manevi boyuttur.

Hayat bir edebiyat, bir sonsuzluk şiiridir.
Ve şiirler bizden hep öteye gider.
Düşünceye gider, sevgiye,gerçeğe, bilince, daima zamansızlığın şuurunu izler.
Hayat bir sanat. Düşüncenin oluşturduğu içimizde yaşama eseridir.
Hayat bir nota melodi, dinlemek istediğin sestir.
Duymak istediğindir sözlerle yazılan dinlediğin.

İnsan yeryüzü ile gökyüzü arasında bir zanda kalmamalı.
Akbabalarda gökyüzüne aittir yeryüzünde leş ararlar.
Kelebeklerde gökyüzüne aittir yeryüzünde güzelliklere aşıktırlar.

Yağmur bulutu olsada hüzünlü bakışlar zamana.
Güneşi tutabildiği kadar insan gökkuşağı üzerine yansır.
Bakışlar bir an kadar yağsada yağmur,
Bir an kadar gökkuşağı dünyaya yansır.

Savrulun dostlarım, nasıl gerçekliğin resmini çiziyorsa sonbahar
öyle, içten olsun savrulmalar.
İçreye savrulmadan yaşanır mı içten içe hiç?
Mevsim ki düşünce iklimlerinde kendine özgü bir iz.
Gerçekliğin resmini sorgularız ancak gerçeksizdir tüm gerekçelerimiz
Ve bazen geçersiz kalır düşünce bir his dökülür belirtisiz.

Gökyüzünden ne kadar yağmur yağsada asla ıslanmayan tek şey
yine gökyüzüdür.
Ne kadar yağmur yağsada, gökyüzü asla ıslanmaz.

Bazen sonsuz bir görüş olan, daima gözle görülmez olandır.
Bazen görülenden öte kalbe görünen,
bir değere bürünen ve o değerde görülebilir olmaktır güzel olan.
Bir bakışa dahil olmak, görüşünden öte bir iç görüş ve duyuşa sahip olmaktır.

Daima alçalan yükselmeye mahkumdur.
O öyle alçalış ki;
Basmadan yere ayakların kuşlar gibi göğsünden tutunarak evrene.
Bastığında topraklara bilmem kaç katman üzerindesin düşünmeden.

Düşünce bir havuz ise içine katabildiği gökyüzüdür.
Küçük gibi görünen bazen evreni sığdırır kalbine.
Nice damlalarda özgürlüğe tavaf eden düşünceler vardır.
Nice düşüncede özgürlüğe damlayan duyuşlar vardır.
Semadan denizlere düşen tek damla sonsuz bir ummandır.
Okyanuslar ummanlarla bütünlenen tek bir damladır.