Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Bir nehir gibi akmalısın, herşeye rağmen akmaya hasret.
Dönüşü olmayan tüm yollara vurmalı suların.
Çağlamalısın.
Akmalısın gücün ışığın özgürlüğün ve sevginle çağlamalısın.
Bir nehir gibi akmalısın ki okyanuslara ulaşmalısın.
Zamandan hızlı ve içinde zamanın her an nehir gibi sonsuz akmalısın...

İnsan mutlak bilmiyor, çiçek bilmiyor,toprak bilmiyor.
Ancak yaratıcı kudret bildiriyor.
İlk emri 'İkra' Oku! “Rabbi'nin adıyla oku'' Oluyor.
Okumuyor aslında İlke ikrar oluyor insan.
İnsanın bilgisi yok harfi dahi bilmiyor.
Bakıyor ilahi taktir yazısına anlamıyor.

İnsan en yücelere aittir ve buyüzden varlığı daima kalp ile yücelişi olacaktır.

Her insan kalp taşır ve ruhunda sanatkardır.
Ancak bazılarının kalb eserleri yaşama sunulan kendi kalbinin şaheserliğidir.
Yaşarken duyumsayabilmek daima öz bir değere erebilmektir.
Gerçekliği kalbinin yalnızca içinde ki gerçekliğindir.
Kendi kalbinden kendini duyabilmeyi değil bir insanı duyduğunda
ancak kendini duyabilirsin.

Ne kadar görürsen gör
Ne kadar bilirsen bil
Ancak duyuşunun görüşünü yaşarsın.
Bir an veya sonsuzca.
...Belki bir anlık bilgi sonsuz ruhun ilmi
Belki görüşün, bakışında anlatım yaşam olan.

Sen kendine sükut et fesada suret katma.
Sen suküna bir dua ile suret kat.
İyiliğin akışı daima seni öz bir sulhta tutar.
Ve sus kendine hararetle.
Bir yaşam duyarsın kendinden.
Unutma yağmur tanesi en çok okyanuslara düşer.

En gerçek sevgi sonsuz bir aydınlığın içinden doğar.
Buyüzden daima doğacak en yeni güneş en son ana kadar.

Yaşam zorluklarla dolu olsada bir o kadar hiçbirşey zor değildir.
Herhangi bir zorluk ve zorunluluk yaşamak için,
insan zorunludur kalben kendisini zorlayan herşeyde.
Aslında zorluklar değildir insanı zorlayan,
zorumuza giden bazen zorluklara zorunlu olduğumuzdur.
Bazen yaşamın evrelerinde zorlanabiliriz.

İnsan kendi öz duyuşlarından yaşama vardır.
Hakiki ses ise kendi düşünce ve duygularımız ile işitilir.
Hakikatın sesini ne kulak işitir nede göz.
Öz bir algıda varolan insan aslında yoktur varlığında.
Ancak varoluşuna yürekten varabilenler ile vardır öz duyuşunda.

En güzel sanat eseri hayattır ve en büyük sanat eseri ise insandır.
En büyük sanat ise; o en güzel eseri, kalbini ortaya çıkarandır.