Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Vardığımız bu topraklar neresi ki!
Yağmur misali gurbet kokusu var?
Ey bacım neden bu kadar,
Kalbin tedirgin ve perişan?
Biliyorum hepinizin kalbi aynı,
Neden adalet arıyor gözleriniz?

Saçımın kırlaştığını görünce,
Eski zamanların nidasını duydum,
Bakmak görmek değildir,
Her beşiğin ardında bir mezar,
Her sevincin ardında bir hüzün saklıdır..

Ruhu çirkinliklerden temizler.
Bencillikten doğan soğukluğu,
Cimrilik ve pintiliği, kibir ve mağrurluğu,
Kendini beğenmişliği yok eder.
Kin,nefret ve ukdeyi silip süpüren sevgidir,
Bunların ortaya çıkmasının sebebi.

Gölde şarkı söyleyen ruhları dinleyelim,
Ah edenlerin ve ellerini..
Gökyüzüne açanların şarkısı diyor ki;
Eyvah,yaralarım ruhumu hissizleştirdi,
Ah sen,beline kadar inen saçların dökülürken,
Kırmızı elbiseler giydiğin,

Aşk nedir?
Biriyle beraber olmak mı?
Biriyle bir ömür geçirmek mi?
Bilmiyorum..
Ama aşık olduğum kadın,
Aşkın gizeminin bir parçasını gösterdi bana..

Aşk ve sevgi ise,
İnsanı kendisinden başkasına yöneltir,
Kendisini aşmasını sağlar,
Dünyasını değiştiriverir.
İşte bu nedenledir ki sevgi ve aşk,
Doğru şekilde yönlendirildiği taktirde ahlak,