Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Biliyor musun bugün benim doğum günüm!
Bugün 41.yaş günüm,
Kendime isyan etmeye karar verdim,
Doğum günümü sokakta tek başıma kutluyorum,
Burada yalnız ve kendimle baş başayım.
41 tane mum yaktım!

Allah'a and olsun ki,
Dünyanızı sevmedim,
İnsanlığa darıldığım halde sabahladım.
Tek tek denedikten sonra uzağa attım,
Sınadıktan sonra sinirlendim.
Ciddiyetten sonra gevşeklik,

Sana karşı kelime oyunları ile,
Bilgelik taslayacak değilim.
Saf, sade, katkısız ve
Bir o kadar da yalın bir dille,
İçimden geçenleri dökeceğim.
Hem bu tür kelime oyunlarının,

Başladığın yerden başka hiçbir yere götürmeyen,
Dönme dolap şeklindeki çıkmaz yolu bırak.
Mideni doldurmak için çalışarak,
Çalışmak için mideni doldurarak,
Hiçbir yere varmayan,
Bir şey kazandırmayan,

Gözlerime bakmadan sözlerimi anlamaya çalışman,
Seninde benim gibi kör olduğunun ispatı değil mi?
Ne gördüğümü görmen için gözlerimi,
Sonsuz sayıda sonsuz parçaya bölsen de,
Gözlerimde göremeyeceğin görmeyi,
Açalım görmeyen gönül gözlerimizi öylemi,

Ey dünya, benden uzaklaş!
Dilediğin yere git,
Pençesinden kurtuldum,
Tuzaklarından sıyrıldım.
Yanlış yerlerinden uzak kaldım.
Süs ve güzelliğinle mahvettiğin yığınlar,

Sana sesleniyor,
Evet sana ey insan!
Bu dünya üzerinde,
Kısa bir süre ömür sürüyorsun,
Daha fazla değil!
Ey insan;

Hangi sözcüklerle çağırsam seni gelir misin bilmem?
Hangi feryatlara sürsem çaresizliğimi duyar mısın?
Hangi dualarla haykırsam hasret yüklü kalbimin,
Hacetini göklere?
Bilemiyorum..
Yetim çocukların gözlerinde,

Ey Sevgili!
Kökü ilim ve marifet,
Gövdesi yaratıcı ve kıyamete inanç,
Dalı övülmüş melekler ve güzel ahlak,
Goncası takva ve çekinme,
Meyvesi ise sağlam ve uyumlu konuşma,

Önünde sarp, çıkılması zor bir geçit olduğunu bil.
Hafif olanın durumu,ağır olanınkinden daha iyidir;
Yavaş gidenin durumu,çabucak göçenlerden kötüdür.
Oradan ya cennete ya da cehenneme varılır.
O halde oraya inmeden önce azık edin,
Bir konak hazırla; zira ölümden sonra