Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Bütün gün için için yanıyorum,
Yangın hala var bu şaşırtıcı.
Hayallerimde ki gibi birini bulamadım,
Bütün evrende aradım!
Gençlik gidiyor..
Benim arzularımı kim yerine getirecek?

Bugün öğleden sonra gelmeni istiyorum,
Ama köpeğini getirme lütfen!
Anahtarı her zaman ki yerinde bulabilirsin,
Eğer orada bulamazsan doğru içeri gir,
Kapıyı açık bırakmış seni bekliyor olacağım!
Gel ama..

Ben günümüz dünyasında aşkın,
Tehlikede olduğunu düşünenlerdenim,
Belki de gerçek aşk,
Dünyadan silinmektedir..
Artık kimse aşk üzerine düşünmüyor,
Aslında artık hiç kimse,

Sıkılan yumrukların,
Atılan sloganların,
Haykırışların arasında dururken,
Biliyorum ki;
Her şeyi değiştirebilme iradesi,
Bana geri dönmüştü..

Gel..!
Ey gönlümün vazgeçilmezi,
Ben varken gel..!
Haydutlar yol kesmişse,
Sende BEN varken gel..!
Gel bu inadı kıralım,

Yıldızlar içerisinde seni arıyorum,
Gökyüzünün kalbini sana hediye ediyorum,
Ne yalan,ne geçici sana olan hislerim,
Seni söyler,seni yaşarım..
Gece gündüz budur işim,
Seni isterim yüce Rabbim'den,

Sana umut verecek bir şey söyleyeyim mi?
Mesela şarkı söyleyen bir çocuk sesi,
Erkek çocuklar sokaklarda söylüyorlar mı?
Genç kızlarda bu şarkılara aşık oluyorlar mı?
Aşk geleneklerin ötesine geçebiliyor mu?

Gelişmiş devletleri etkisiz hale getirecek,
Fikri sömürgecilik, tahakküm, fakirlik,
Kimlik kaybına karşı mücadele vermesi gereken,
Aydınlarımıza insani duyguyu özgürlüğü bahşeden,
Onları kimliksiz hale gelmekten,
Koruyacak en önemli faktör İslam’dır.

Hafif bir fısıltı duydum,
Adımı fısıldayan,
Gözlerim ve günüm yeniden aydınlandı,
Zaman dile geldi,
Her zaman benim yanımda ol.
Gözlerin konuşsun..

El pençe divan dursun,
Kendine kamberi örnek alsın
Sadakatin ve teslimiyetin mihrabı olan.
Ebu Süfyan tekmeleye dursun,
Hamza'nın Cennet bahçesi kabrini,
Ben Meşhedi olmanın verdiği sarhoşlukla,