Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Neden bilmiyorum,
Kalbim yanında olursa,
İyi olacağım..

Mübarek sima ve siretine hasret gittiğimiz
Bu günlerde kaderimize hicran,
Bize de suskunluk düştü.
Yıldızlar yüzümüze hiç mi hiç gülmedi.
Ay,güneş üzerine doğduğu renkte hiç görünmedi.
Artık aramızda yoktun her yanda hasretin vardı.

Ah bir güvercin gibi kanatlarım olsaydı,
Uçar ve huzurlu olurdum,
Şiddeti ve kavgaları gördüm.
Bu dünyada çok acı çektim.
Bu dünya haksızlık doğuruyor,
Allah'ım senin gücün ve huzurun dışında,

Dünyada ciddi olan her şey çok saçma gelir,
Tüm önemli gibi duran fikirler asılsız gelir,
Bizler yalnızız..
Yalnızlık bizim kaderimiz mi?
Sonsuza kadar sevme yetisinden yoksunuz,
Aşk tesadüften kaynaklanan,

İnsan meleklere bakmaktan yorulmaz ki,
Git annen seni beklemekte,
Hadi git!
Hayır,hayır; annen haklıydı,
Gelecek kardeşinin hasta olma,
İhtimalinden dolayı endişeliydi,

Allah İslam'ı kanun yaptı,
Kanunlarını kabul eden için kolaylaştırdı,
Temellerini savaş açanlar için güçlendirdi,
Seven kişi için İslam'ı yüceltti,
Giren kimse için selamet,
Uyan için önder,

Mum’un yüreklerin üstüne damlayıp düştüğü
Yeri öylece yakmasını istiyorsan.
Mum’un aydınlığından ziyade yakıcılığının etkisini
Ruhların derinliklerine işlemesini için,
Dökülen her bir damlanın verdiği acının,
Etkisinden dolayı gözyaşına dönüşmesidir.

Gün Kerbela günüdür görmez mi gözler,
Gün kılıçları çekme günüdür hadi yiğitler,
Gün kanın zulme galip geldiği günlerden birgün,
Gün hakkın yanında çağın yezidine yezitlerine,
Gün yüzü göstermeme ve hesap günüdür.
Gün bugün en sevdiğine kavuşma zamanı,

Utanç yeli kuru bir yaprak gibi savurmadan,
Gel kurtar insanlığı, insanlığın zulmünden.
Sen beni duymalısın efendim.
Uzak bir iklimden sesleniyorum.
Gazze'de yetim kızın dilce,
Kaldırımda yatan şehidin gönlüce,

Ağzına kadar dolu olan bardağa,
Biraz daha su koyarsan ne olur?
Taşıp yere dökülür..
Bu bardak gibi benim,
Kalbimde O'nun aşkı ile dolu,
Daha fazlası ancak taşar,