Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Fatıma’sını duvarlarla kapı arasında görüp,
Onun pâk naaşını yıkarken,
Yediği tokat izinin morarttığı yüzüyle ezilmiş kolunu,
Müşahede eden Ali, çektiği acı duyduğu ıstırabı,
Onun alnındaki kırışıklarda şekillenen,
Fatıma’nın gözyaşlarındaki dayanılmaz acı ve hüzün,

Sıkıntıya düşmeden fırsatları değerlendir.
Her isteyen isteğine kavuşamaz,
Her giden de geri dönmez.
İşini yitirmek ve ahireti bozmak fesattandır.
Her işin bir sonucu vardır;
Nasıl takdir edilmişse öyle gelecektir.

O,bu yalan dünyaya şeref vereceği,
Ana kadar yalan-doğru iç içe,
Günah-sevap yol arkadaşı,
Fazilet mefhumu silik bir kavram,
Rezalet heva-heves pazarlarının malzemesi.
Hak ayaklar altında sürünmekte,

Problemler asla insanlardan büyük değildir,
İnsanlar onları büyütür,abartır,
Biliyor musun?
Kalp atışı kalbe atmayı öğretir,
Bize düşense bu atışları sürdürmektir,
Hepimiz kendimiz için aşık oluruz,

Sanki ölüm,bizden başkalarına yazılmış,
Gerçek,bizden başkasına hükmedilmiş.
Sanki görüp durduğumuz şu ölüler,
Bir yere gidiyorlar ki tez bir zamanda,
Dönüp tekrar gelecekler bize.
Onları kabirlerine götürmekteyiz;

Dünya, gerçekten de onun sözünü,
Gerçek bilene gerçeklik yurdudur;
Anlayana esenlik yurdu.
Ondan azığını düzene zenginlik yurdudur;
Öğüdünü tutana öğüt yurdu.
Allah dostlarının secde ettikleri yerdir;

Allah'ın beyanıyla faydalanın;
Öğüdüyle öğütlenin;
Onun öğüdünü kabul tutun.
Allah,özürler getirmenize,
Karşı açık deliller sunar;
Sevdiğini size bildirir;

Bir daha gündüz..
Bir kez daha şafak söker,
Bir kez daha güneş doğar,
İhtiyar dünyanın uzun ömründen,
Bir gün daha geçer!
Felek yerinde durmaz,

Uygunsuz yerlerine ayak basan kayarak düşer.
Dalgalarına düşen boğulur;
Ama tu­zaklarından uzaklaşan başarıya ermiştir.
Senden kurtulan kimsenin geçimi dar olsa ne çıkar!
Onun yanında dünyanın ne ehemmiyeti var,
Kıyamet yakın bir gün gibidir.

İlk tanıştığımız günü hatırlıyorum.
Elime tutuşturdukları seyahatinde,
Yazmış olduğun Piramitlerde,
Kurban edilen kardeşine yazdığın,
O büyüleyici mektubunu.
Hakikati, ölmüş kölelerin kabirlerinden,