Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Kur'ân her şeyi belli sınırlarıyla ifade eder,
Kelimeler ve kavramlar tam tespit edilir,
Kendi belirgin nüanslarıyla ifade edilir.
Kur'ân insana,önce akide ve inancını,
Islah etmesini önemle tavsiye eder.
İslam inancında kişi her şeyden önce

Sahile vardığımız zaman,
Nereye gideceğiz?
Bu yolculuk bitmeden!
Seni kazanmak tüm niyetim,
Kendimi haklı çıkarmaya çalışmıyorum,
Kendine,bize zaman tanı,

Beni bugün kimse durduramaz,
Ne sen,
Ne toplum,
Ne kolluk kuvvetleri,
Ne makam,
Ne mevki,

Bana gülümsedin ama bilmiyordun,
Benim nasıl bir korkuyla, endişeyle,
Komşunun bahçesinden kiraz çaldığımı,
Kiraz çaldığımızı.!
Mamado arkamdan hızlı adımlarla koştu,
Kirazı senin elinde gördü,

Kırk beş senedir bu ömrün mahkumuyum!
Kırk beş yıldır bu dünyanın mahkumuyum!
Kırk beş yıldır doğan güneşin mahkumuyum!
Kırk beş yıldır gecenin mahkumuyum!
Kırk beş yıldır nefsimin mahkumuyum!
Kırk beş yıldır arzularımın mahkumuyum!

Bilin ki sahralardaki ağaç daha katı ve sert;
Bağ bahçe içindeki ağaçlar daha zayıf ve nazik.
Çorak topraklarda biten ağaçların ateşi,
Daha kuvvetli ve koru da daha geç söner.
Savaşmak için bir birleriyle yardımlaşsalar bile
Yine de yüz çevirmem asla senden,

Aşk başta çok sıcak,
Ama sona doğru çok soğuktur!
Aşk bir anlık bir mucizedir,
Mucizenin kendisi sonsuza kadar dayanmıyorsa,
Hiçbir şey onu yaşatmaya kesinlikle yetmez..

Özür dilemek istiyorum,
Ama özürler hatalar içindir,
Benciliğim cezam olacak,
Cezam en ağırından,
Müebbet öğüt..

Ey can dostlarım!
Size dostluk elbisesi giydirdim,
Muhabbet şerbeti içirdim,
Elbette muhabbet bahçesinin yolları,
Musibetten dikenlerinden arı olmaz,

Ey beni terk edip giden sevgili,
Kendinle kırılan bir kalbi gördün mü?
Beni böyle yapa yalnız bıraktın,
Sert esen fırtınalara terk ettin,
Ey ömrüme iptal mührünü basan,
Senden sonra neler gelmedi ki başıma..