Korku boğazında kaygı avlar yürek,
Kaygı bağında umut salkım saçak.
Umut bahçesinde hayal kırağı çalar,
Hayal kreşinde avunur gerçek...
Bir de gökkuşağı...
Maviyi verip, kırmızı aldım Denizden,
Üstü kalsın mı dedi aşk,
Yok dedim,
Kırık Pembe ediyor üstü dedi ebemkuşağı
Üstü kalsın,
Yeterince sonbahar renkli içim dedim.
Vuslata kadar Yusuf yüzlü,
Sonrası şeytan suratlı aşk...
Sevgiden aşka vardı da
Aşktan sevgiye dönemedi insan...
Dönebilseydi,
Adı Nevzat,
O zamanların en popüler türküsünden esinle Zühtü der kasabalı.
"Samanlıkta kaldıramadı, samanı da Zühtü."
Ha saman, ha da Nevzat.
Sandılar ki sen benim
Göz alıcı, süslü, püslü
Sivri, göze batan güzeliğimi sevdin Züleyha,
Saf ve sade güzellikler,
Kaba gözlerden kaçarken,
Yeşilim var dedin,
Gökçe’nin kıyısında,
Konumlanmışken iki mavi,
Sen ve ben…
Özgürlüğe kanat çırparken martılar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!