-Tözümü közüm bilirler ama tözüm dumanım dedi ateş. -
Dışı kabuk bağlamış,
Katman katman korunmuş,
Katman katman indikçe derinine,
Yol boyu,
İçimizin tufanında,
rintlerin akşamında,
masivada ruhunla dansımıza
cem etmiş hiçliğimizle
raks dahi tekâmülünde,
yokluk varlık sınamasında.
(Mevlana'ya atfedilen aşk tanımı,
tanımların en kısa ve özlü olanıdır.
-Aşk nedir?
-Sen, ben ol da bil.
Aşk, illâ ki karşı cinse duyulan aşk değildir.
Sonlu denemeler içinde,
sonsuz yanılgıları yaşayıp adına 'tutku' demek bir 'hiç'.
Tutku;
süslü, asil bir mezarda gömülü iken,
üstünde her dem su bekleyen karanfil yanılsamasıyla alay ediyor bizimle.
Yükü tuz,
Sevda kervanımın önünü kesen gözü kara dilber,
Hayal ettiğimi hayal edince,
Hayalim gerçek oldu,
Geldi geçti hayal...
Özlemişti,
Bana biraz saçmala dedi kadın,
Adam saçmalama dedi.
Düşümün çatlağından sızdı bilincim,
Altını üstüne getirdiler,
Yüzeysel cazibesine kapıldığın o yüzün,
Yüreğinin derinliklerinde,
Kendisinin dahi çözemediği,
O sırrı,
Sen,
nasıl çözebilirsin ki?
Suyum mavi,
Gökyüzüm mavi...
Renksizliğini yadsıyan suyum
Ve dahi gökyüzüm,
Gerçeği renksizlik, algısı mavi mavi...
Çek al biz/den, sen/i
Dinsin içinin uğultusu.
Özlemin
Kılcal kökünden beslenen,
Beni seninle sessizlik dehlizinde buluşturan doruk,
o uğultu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!