Taş İskele Şiirleri - Şair Taş İskele

Hayal gücünün keyfine bırakılmış,
İkircikli hafif bir tekne
Teşnesi yarası,
Görmedi,
Yaralandı da yarasından kan aktığını..

bir kuşun teleği idi divitim,
ve dahi mürekkebim kızıldı,
kandı.
kandı(k) kendimize,
kanmadık sevgili...ye.

Benim terapistim diyor ki,
Ki bibliyoterapideyim.,
Kitap diliyle konuşmasına başlıyor,
Spiritüel yolculuğunda benden uzak ol.

*

can terasında yüreğinin,
içindeki boşlukla danışıklı mesafede,
konforunu bozan sayrılık,
satlıcana tutulmuş,
nice
eprimiş yüzü kara sevdalar…

Ah insan,
Ah yırtığından çıkan insan
Ah yırtığından dökülen insan,
Ar damarı,
Yüreği,
Gönlü,

tutkun olan anarşist ruhlarla didişirken sen,
ben,
göndere çektiğim
sensizliğin
teslimiyet bayrağına,
mahkûm ettim seni.

Cehennem sıfatında seslere gebe
Manzum bir beyit,
Hakikati dile getiren nağme ile
Zâhirî kulakta zuhur edince,
Çığlık atıp bayıldı insanlık...

Ne aydınlık,
Ne karanlık,
Alacakaranlık…

Münafıktır alacakaranlık,
Günbatımında,

Taş kesilmiş yüreğimle
yitik bir gölü/denizi aradım durdum ömrümce,
yoruldum,
eşiğine otağ kurdum,
titrek yürekli bir kuşun…

Düşünmekten vazgeçmedi deli,
Yalan ve yanlış kapısını çalsa da,
itti sümen altına...

Nerede kalmıştık dedi,
Önceledi akmak kendini,