Tahir Özdemir Şiirleri - Şair Tahir Özdemir

Biri bana nereye gidiyorsun dediğinde
Yanılmaya, aldanmaya, aldatılmaya diyeceğim
Çünkü bu varlıklar arasında
Başka gidecek yer mi var? ...

İnsanlar yürüyor hızlı adımlarla…
Nereye, ne zaman, kaç vaktinde
Belli değil..
Başların da bin bir telaşla,
Bin bir dertle…
İnsanlar yürüyor hızlı adımlarla…

Boğazımda düğümlendi tüm umutlarım
Boş caddede kaldı hayallerim
Bir selama hasret kaldı gönlüm
Bir tebessümlü yüz nerede kaldı
Hep umutlarım bir hayli sessizliğe daldı…

Yalnızlık…
Bir çay demi kadar sakin
Sessizlik kadar hüzünlü.

Derin bir acı taşır içinde.
Dostlar bahane.

Memleketim kadar kokmalı saçların.
Bir uçtan bir uca olmalı gözlerin.
Sevebilmelisin batı gibi doğuyu,
Sarılıp kucaklamalısın tüm yurdu...

Arzu edip dökmelisin içini tüm nehirlere,

Beni öldürün ama
Benden gülmemi beklemeyin!

Beni kandırın ama
Benden inanmamı beklemeyin!

Üç şeyden korkacaksın;
İnsan gibi davrananlardan,
İnsan gibi görünenden,
Ve insan gibi olmaya çalışandan.
Zira ne gelirse gibi gibilerinden gelmektedir!

Maziye savrulmuş bir ev
Birçok ömür
Birçok hikâye
Ve birçok her şey
Tüm matemlerin hasretindeyim

Bembeyaz bir kağıt koydular önüme
Aklımdan geçenleri değil de
İçimden geçenleri dökmemi istediler
İçimin kapısı yok ki çalayım
Kolu yok ki açayım
Ben içimin derdini kimle paylaşayım

Buğuluyken hava
Ne toprakta damla ne de yüzümde
Kurşun gibi ağır hissetmek içini
Gece yazılan şiir gibi
Boğuluyorum zamanda..