Tahir Özdemir Şiirleri - Şair Tahir Özdemir

Biri bana nereye gidiyorsun dediğinde
Yanılmaya, aldanmaya, aldatılmaya diyeceğim
Çünkü bu varlıklar arasında
Başka gidecek yer mi var? ...

İnsanlar yürüyor hızlı adımlarla…
Nereye, ne zaman, kaç vaktinde
Belli değil..
Başların da bin bir telaşla,
Bin bir dertle…
İnsanlar yürüyor hızlı adımlarla…

Boğazımda düğümlendi tüm umutlarım
Boş caddede kaldı hayallerim
Bir selama hasret kaldı gönlüm
Bir tebessümlü yüz nerede kaldı
Hep umutlarım bir hayli sessizliğe daldı…

Yalnızlık…
Bir çay demi kadar sakin
Sessizlik kadar hüzünlü.

Derin bir acı taşır içinde.
Dostlar bahane.

Memleketim kadar kokmalı saçların.
Bir uçtan bir uca olmalı gözlerin.
Sevebilmelisin batı gibi doğuyu,
Sarılıp kucaklamalısın tüm yurdu...

Arzu edip dökmelisin içini tüm nehirlere,

Ah be Tahir
Ev mi yapılırmış bir obruğun içine
Toprağa yaslanmamışken
Henüz bir bardak çay içmeden
Toprak üstünde bağrışılmışken hem

Mağdur ettiler
Dolandırılıyorum izahı yok
Arıyorum mesaj atıyorum
Bana geri dön avukat bey

Kendi istediklere yere gittim

Bahçıvan çaresizliğini
Toprağa sunabiliyor musun
Peki tabiata bir bahane

Kuşların uçmasına mutlu olan insanlar vardı
Şimdi yürekler acı dolu

Gel sen bir gökyüzüne bakalım
Çamurlaşmış kalbini temizlersin.

Yolculuk olsun istiyor yüreğim
Küçük bir kasaba olsun tek bir bakkal
Onca insan olsun

Beni öldürün ama
Benden gülmemi beklemeyin!

Beni kandırın ama
Benden inanmamı beklemeyin!