Gönlümü kırsan da mecburum sana
Sensizken ölüme meftun kalayım
Hiç yüzüm gülmedi sevdadan yana
Ateş ol, her dem seninle yanayım
Meçhul bir tutkunun peşindeyim günbegün
Ürkek adımlı yardan korkuyorum nedensiz
Sevda lokması boğazıma diziliyor her öğün
Efsunlu bakışlarla yanıyorum çaresiz
Meskun mahallerin urbanıyım sende ben
Gönlüme mühürsün, ezelimden vurulmuş
İbrahim duasının kurbanıyım sende ben
Rahmana şükürsün, benliğimden süzülmüş
Öyle bir leyl idi ki esrara malik
Habibine vücud verdi o gece Halik
Ezelin ebede kavuştuğu gün idi
Yerlerin ve göklerin örtüsü nur idi
Mevlanaca O geliyor ruyi zemine
Mahbubusun Hakk’ın billâh, gerek yok yemine
Alınların secdeyi öptüğü vakit
Sarsın benliğimizi bir duru sükut
Gönlümüzde zikirler coşar yek vücut
Sada verir miraca Allahu ekber
Bakarım sana beni görürüm miradım sensin
Senden önce ben yoğum miladım sensin
Ne ben kaldım ne huyum mizacım sensin
Alnım yürür secdeye miracım sensin
Müptelan olmuşum meftunum sana
Gülmedi hiç yüzüm bu aşktan yana
Ecel olsan içerdim kana kana
Varlığın en büyük ızdırap bana
Gelen gidecek çare yok buna
Çivi çakan olmuş mu köhne acuna
Bir gün azrail gelir kapına
Ardından yasinler okuyan olsa
Kaldıysa ardında hayırlı evlat
Gelir misin bir hüzünlü vedada
Akıbetim muammaya tutulmuş
Gönlüm sensizlikle kör imtihanda
Yokluğunla can evinden vurulmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!