Beni sensiz bırakma ben beni bulurum sende
Senin yüreğin benim, benim dermanım sende
Sensizlik cehennemini yaşatma yüreğime
Hasreti kıran ol, cemre ol düş yüreğime
Şeref verdin düşlerime yine dün gece
Sensizliğin zulündeyim her zaman gibi
Düşmedi dilinden vuslata dair hece
Gözlerinin mahkumuyum ilk günkü gibi
Gonca gülüm bahara mı dargınsın
Bu susuşun sitem midir mevsime
Şu garip gönlümde deli yangınsın
Kahreyleme, ses ver artık sesime
Coşkun volkanlar gibi taşıyor duygularım
Bir yanım haykırıyor, susuyor öbür yanım
Doğmuyor ufuklarda seni andıran güneş
Gel gönlüme nevbahar ol, sönmesin bu ateş
Bırakalım geceyi kimsesizliğine
Sözü varsa o söylesin sessizce
Dinlesin beşer, usulca nasihati
Elbet birileri haykırır hakikati
Sen düşlerinde mehtaba karşı gülerken
Ben yitik geçmişimi kurşunluyorum
Zehirli bir ok gibi saplanmışsın böğrüme
Varlığınla yokluğunla acı veriyorsun her halime
Ağyar olmuş ıraktır yar bana
Hasretini dola, sar bana
Cennet serseler ayakaltıma
Sensizken Arafat dar bana
Gelişinle yıkılır hasretin duvarları
Özlemine mim koydum, unuttum anıları
Ezelim yok, sen varsın, sen gönlümün sultanı
Ecelim ol, senindir; al bedenden bu canı
Varlığın ızdırap, yokluğun hüsrandır
Zulmetme bana, arafın olayım
Yaktığım mektuplar hep sana atıftır
Terk etme beni, tarafın olayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!