Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Hay'dan gelen Hu'ya gider,
Hay'ı bilmez Hu'yu bilmez,
Cahil bilmeden laf eder,
Hay'da ölmez, Hu'yda ölmez.

Hay Allah'ın bir ismidir,

Siyah karanlığın rengi,
Karanlık cehaletin rengi,,
Alim alimin,
Cahil cahilin dengi.
Birinin nefsiyledir,
Birinin alimle cengi.

Kuşatılmış dört bir yanım,
Cayır cayır yandı canım,
Hani nerde akan kanım,
Ruhum bile yanmaktadır,
Arşa çıkıyor dumanım.
...

Algınız olgunuz ve duygunuz kalibre dışı kalmışsa,
Yürüdüğünüz yolun bile farkında olamazsınız.
Düşünce hayatınızda nefis belirleyici olmuşsa,
Cehennemden gayrı gidecek hiç bir yer bulamazsınız.

Herşey Allaha ayan,
Kim atlı kimi yayan,
Uslanmayan zalime,
Derim Cehennemde yan.

Gençlerin hepsi bizim,
Dövüldü gayrı dizim,
Ey şeytan çek elini,
Bil ki üstünde gözüm.

Ruhum göğe yükseldi,
Bedenim yerde kaldı,
Toprak kendinden olan,
Bedeni çekip aldı.

Ne başlangıcı bellidir bu yolun,
Ne varılacak olan son durağı,
Menzile uzuyorsa elin kolun,
Çek bari geride kalan ayağı.

ÇEKİL GİT

Çekil git uzaklara,
Yanımda olma yeter,
Yanımda olma yeter,
Yok artık bundan beter,

Söylediğim sözlerimin tamamının arkasındayım,
Bakışımı değiştirmem demiyorum, inanmam gerek,
Hatalarım olabilir vazgeçerim, söylenenlerden,
Vazgeçince anlatırım, vazgeçişin sebeplerini,
Yanılmazım diyemem ki, yanılırım, çünkü insanım.