Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Çelişkiler yumağında, her şey ağlarla örülmüş,
Üzerime gelen dertler, koltuk altına dürülmüş,
Düşünceler hüküm giymiş, beyinler göçe sürülmüş,

Yutmadık ama yutkunduk, bizi uyuduk sandılar,
Onlar kendi zevklerine, umursamadan daldılar.

Hasret kaldım, özlemişim gülümü,
Bülbül oldum, konuşturdum dilimi,
Hiç eğmedim, hep dik tuttum belimi,

Yiğit yanlız sevdiğine, kul olur,
Dalgalanır, yar önünde durulur,

Ben Allah'a inanmışım,
Bana ilah dayamayın,
Onun aşkıyla yanmışım,
Gayrı ilah aramayın.

Değerden yoksun, değer peşinde,
Değersiz değeri bulur leşinde,
Onda sakın fazilet aramayın,
O attığı oltanın neşesinde.

Değerlerim alt üst olmuş,
Değmezlerime değilmiş,
Tomurcuk güllerim solmuş,
Başım önüme eğilmiş,
Denizin dibine düştüm,
Denizden sular çekilmiş,

İmanımın gereği, varı hiç inkar etmem,
Ölümlü olanların, asla peşinden gitmem,
Yanlışım varsa benim, yanlışımda diretmem,

Değerler üzerine, kurulmuş benim dünyam,
Değerler çizgisinde, beklenti içre hülyam.

Değer yargısı para olunca, yakınların bile paran kadar severler,
Bir de parasız kaldığın duyulursa, iyi bil ki hemen yüz çevirirler.

Değmezmişsin inan ki sana dua etmeme

Değmezmişsin inan ki senin için ölmeme

Neden ihanet ettin nasıl bırakıp gittin

Sakın yağmur damlalarına bakma,
Beni bulamazsın,
Rengarenk çiçeklere de bakma,
Gül dalında hiç arama,
Yemyeşil bitkilerle aram açıldı,
Ben artık yağan dolu tanelerine itildim,

Ez jı tera çı bıjım, gotınamın feam naki,
Ez dıgırim bona te, harsı çawa dırıjinım,
Tü dılizi dıkeni, riya mıra mız naki,
Bı derdı te dışevtım, bı arı te hellinım,
Roya xedı te nego, halımın ke pırsnaki,
Delalamın, gevramın, agırı ser dılamın,