Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Elde bir kusur görsen, Dön kendini sorgula,
Bu kusur bende varmı, diye hemen vurgula,
Empati yap kendini, karşının yerine koy,
Sana olacakları düşün ve de kurgula.

Bulunduğu yeri bilmeyen için nerden düştüğü önemli değil.
Hayalinin de sınırı belli değil, sonsuza doğru uzar,
Bulunduğu yeri bilenler ise, hayallerini gerçekler üzerine oturturlar, Düştüklerinde de düşüş ihtimali bırakırlar.

Yanmış çadırı sayar,
Ne kural var ne ayar,
Duymayanın sorunu,
Her şeyi Allah duyar.

DUY BENİ

Özlemin içimi yaktı, kor ateşe dönüştü,
Vallahi de Billahi de, yanıyorum duy beni,
Yüreğim yerlere düştü, akbabalar bölüştü,

İnsan olduğunun farkına varmak,
Farkındalığın sırrına ermek.
Emri almak ve yaşamak,
İstikamet üzre olmak.

Aklım gitti başımdan, tutuldum gözlerine,
Kulaklarım pür dikkat, kesildi sözlerine,
Sevenler sevilenin, varlığıyla kaimdir,
Seven yalnız eğilir, yarinin dizlerine.

Cumalar cuma olsun,
Müminler huzur bulsun,
Müminler kardeştirler,
Ehli küfre duyulsun.

DÜN MÜYDÜ

Ne bülbül var ne serçe, ne de yeşil yapraklar,
Öyle yakın ki bana,gülümsüyor topraklar,
Bir muamma içinde, bilinmezde duraklar,

Senden uzak kaldıysam, sanma seni unuttum,
Sabır diye gönlümü, sustararak avuttum,
Gayrıya yüreğimi, kapatarak uyuttum,
Boğazım dokuz düğüm, her gün birini yuttum,
Halimden şikayetim, mümkün değil olamaz,
Seni sevmeyen gönül, bedenimde duramaz.

Benim için ne düşünürsen düşün

Allah sana,bana hidayet versin

Senin de benim de olmalı düşüm