Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ortaçağ dediğimiz ta bin yıl öncesi,
İlk çağlarda açık değil miydi nicesi,
Herkesin kendi zevki, kendi düşüncesi,
Özgürlüğe karışmak, insanlığın necesi,

İnandım sana
Yandım aşkına
Yandım da yandım
Geldim kapına

Adımı attım

Rüyadayken farkında, değilsin dünyanın,
Dünyayla hiç ilgisi, kalmıyor hafızanın,
Dünya sanki rüyadan, teşekkül etmiş gibi,
Aklı dönüyor elbet, rüyadan uyananın,

Hiç rüya gördünüz mü?
Bu nasıl sorudur diyeceksiniz,
Rüya görmeyen mi var,
Doğrudur herkes rüya görmektedir,
Görmektedir de, bir de gördüğünü inkar edebilmektedir,
Şimdi size hiç öldünüz mü diye sorsam,

RIŞVAT YARPUZ(Pune)

Katineden nar aldım,
Aldım da yare saldım,
Taneleri çok iri,
Devenin dişi sandım,

Sen hala beni orda, bekliyor musun,
Hiç boşuna bekleme, boşa bu çaba,
Yoksa hala arkamdan, gülüyor musun,
Sendin güzel günlerimi, eyleyen heba.

Sevmedim desem yalan, hem de çok sevdim,

Sen Yasinsin sensin Hamim
Sen Resulsün sensin Rahim

Sen Muhammed sensin Ahmet
Alemlere oldun Rahmet

Sevme desen de bana, sevmek elimde değil,
Aşık olmuşum sana, deme önümden çekil,

Canımın her zerresi, hep seni anmaktadır,
Senden ayrı kaldıkça, yüreğim yanmaktadır,

Vahşi kapitalizmi, ruhlara işlemişler,
Canavarı ruhlara, besleyip sevdirmişler,
Tüm kutsal değerlerin, içini boşaltmışlar,
Kapitalist yaşamı, islamileştirmişler.

Sen ne güzel uyuyorsun,
Uyudukça büyüyorsun,
Geldiğin yer güzel miydi,
Ondan mı hep ağlıyorsun,

Uyu bebek uyu uyu,