Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Her neyi ararsan ara, ifaden olmalı net,
İfadene göre sunum, yapmaktadır internet,
Üstü kapalı bataklık, sakın açma üstünü,
Çizgiyi doğru çizmezsen, kapıdadır felaket.

Ortaçağ dediğimiz ta bin yıl öncesi,
İlk çağlarda açık değil miydi nicesi,
Herkesin kendi zevki, kendi düşüncesi,
Özgürlüğe karışmak, insanlığın necesi,

İman ettim sende kuvvet ve kudret
Senden gizli değil ettiğim niyet
Allahım ne olur kulunu af et
Kovsan da kapından hiç geri dönmem

Sadaka mı verecekler,
Beni köle edecekler,
Konuşmayalım diye,
Dilimizi kesecekler.

Siverekli halı Hesen
Gidip de elini öpsem
Kızını bana ver desem
Acep beni kovalar mı
Yoksa beni ağırlar mı

Ağlamasın analar, yanmasın yürekleri,
Gömmesinler toprağa, gencecik bebekleri,
Yüreği yananların, devletten istekleri,

Size yalvarıyorum, Sayın Cumhurbaşkanım,
Bu ateşi söndürün, siz Sayın Başbakanım,

Kim beni kurtaracak,
Kim bana çocukça yaklaşacak,
Kim benden faydalanmayacak,
Hadi söyleyin,
Ağlatmayın beni,
Unutturmayın benliğimi,

Sevme desen de bana, sevmek elimde değil,
Aşık olmuşum sana, deme önümden çekil,

Canımın her zerresi, hep seni anmaktadır,
Senden ayrı kaldıkça, yüreğim yanmaktadır,

Harab-ı dıl(gönül) olanlar, revanı hun olurlar,
Hun(kan) içenler elbette, birer hunnar olurlar,
Nadim(pişman) olmak, her nasın(insan) kârı olabilir mi,
Sırattan rahat geçer, vicdanları olanlar,

Kim terki edep eder, edeple tanışmışsa,
Edebe mugayyirdir, ar'ını unutmuşsa,
İnsana bakan hayvan, insanı taklid eder,
Baktığını der mi hiç, edepsize sorulsa.