Bir kıyamet oldun içimde sevgili kopacağın günü bekliyorum
Gözyaşlarım bulutlardan kopuyor toprakta kök salıyor
Dağlarım dağılmaya hazır volkanı içinde barındırıyor
Yüreğim öfkeyi kendi ateşiyle meçhule salıyor
Bir mahşer oldun içimde sevgili beni saracağın günü bekliyorum
Doruklarda bir kuşatmadır öyle usulca eksilen
Bir adam vardı belalı
Bir kıza aşık idi
Kız da onu ölesiye sevmiş
Olduğu gibi kabul etmişti
Lakin adam sevse de kızı
Sen aşksın ben sana yangınım
hasretin kalbimin koridorlarında
Kül rengine hiç vurulmadım
hep yandım sana aşkla yandım
Her hücremde her zerremde sen
Ey Yar
Bilmeyenler Der Ki
Sen Bir Kördüğümsün
Ben Bilirim Seni Yar
sen yaşarken uğruna öldüğümsün
Aşksın Yani Yüreğimde Düğüm Düğüm
Bana öyle mahsun bakma küçüğüm
kalk kendince bir düş kur olur mu
ben ise hep kaçak ve firariyim
al uçurtmalarını ve git hadi
ve düşlerini de sakın unutma
ben bu geceye gömülürüm artık
Bana bahardan bahsetmeyin sakın
bilirim mutluluklar var tutuklu
düşler var ki gül seyrine vurulmuş
demir parmaklıklar ardında yasak
bana bahardan bahsetmeyin sakın
Bana bir şiir yaz ama kimsesiz olmasın
Aşk olsun mesela yanında ve barış kardeşlik
Yağmur tanesi gibi yağsın üstüme üstüme
Ne bileyim al beni uzaklara götür işte
Ovalara ırmaklara selam verelim bozkırlara
Emekçi elleri tutalım bir ekmeği bölüşelim
Bana bir acı gösterin
rezillikten uzak olsun
bana bir rezil gösterin
hayatı sevmiş olsun
bana bir insan gösterin
yaşarken ölmemiş olsun
Benim için mevsim kış mevsimi kızım
Senin için hep bahar biliyorum
Gecenin kör karanlığına düşer bir yaprak
Kanlı ellerde pas tutar prangalar
Ben yine içerde ben yine dışardayım
Benim için her yer cehennem
Ah bu gece Diyarbakır yine dertli bende vurgunum
Aşkın mevsimi derler de ayrılığın mevsimi yok
Yanmaktan öteye gidemedik sevdalı halimizle vesselam
kavgamız davamız sevdamız hep bir olmuş
En güzel renkten mahrum değil yani en büyük düşlerimiz
İşte hevsel bahçesi şahittir aldığım yaralara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!