Yine bir yabacı geldi şehre
hikaye başa sardı
korkular bir yana
kapılar kapandı
neydi adı
yabancı... yabancı...
İp atlayan kız çocuğu
saçların omuzlarına düşer
kızıl güneş sarıya boyar
gülüşlerin ipeğini
dünü unutur
koklarsın akşam yemeğini
On bin yıldır dikildiğim adada
bir mektup şişesi vurdu sahile
yengeçlerin gözleri
dalgaların sesleri
ölümden sonra defalarca dirilmek
varlıktan silkilenememek
kördür gözlerim
mermerimsi yüreğim
dokunmazsan eğer
göz yaşlarım değer
örümcek ağa
susuz balığa
"Belki de..." diye başlardı sigara nefesleri
kursak düğümüydü kızıl gözlerin hevesleri
toprağa benzese cesedimiz yuvarlak göz bebeklerinde
metro serinliği yankılanır kuyuların en derininde
amcalar parmak ısırır
bebekler emziğini
Bir kuşun tüyleri kaldı avucumda
Soğuk kış günlerinin sıcak çayında
Görkemli günlerim yaprak dökünce
Mezarları eşeledim
Nefesim daralıyor kelimelerin zehirinde
Uzaklardan bakadurdum onca ahbaba
Sokak lambaları yanıp sönüyor
ruhumun korkuları büyüyor
avuçlarında eridim
gözlerinle dirildim
beyaz çarşaflar dansa surdu
rüzgargülü evimizi vurdu
Muamma yumağının tüyleridir insan
zulme susan nefretini merhamete kusan
koşuyorum uçurumdan atlamaya
niyetim tükendi sizinle kalmaya
hasret kalınca damlasından suya
pencereden bakınca Tanrı mı görünmeliydi
bir gözü kadın diğeri erkek
ayetler ölüm şiiriyle tefsir edildi
hiçliğin güzelliğine eşdeğer
kaldırım taşlarından sızan karınca
duvardaki halıdan geyikler inince
muhtar çakmağı ters düştü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!