Ben Kimim?
Ölürken büyükler çocuklarına miras bırakırlar. Şiir de benim en değerli mirasım.
Evet, babamdan bana kalan bir sevdaydı şiir tutkusu...
Onu yüreğimin en güzel yerlerine konuk ettim hep.
Ümit Yaşar Oğuzcan'ın dizeleriyle tanıştığımda, dokuz yaşındaydım.
Çok şair severim, takdir ederim, ama Ümit Yaşar Oğuzcan'ın yeri ayrıdır bende.
O bana, babamın en büyük hatırası...
Bu yüzdendir; dizelerimin ona benzemesi, aşklarımın hüsranla bitmesi,
Ve ondandır; Ümit Yaşar Oğuzcan'in 'Sevgiliye Ulaşamayan Mektuplar' ...
Eğer bir ağaç olsaydım;
En büyük dalım sen olurdun.
Filizlerimi ilk senin için verirdim.
Mis kokulu çiçeklerim hep sende açardı.
En güzel meyvelerim senin dalını süslerdi.
Güneşe hep seni dönerdim.
Giderken herşeyinle çık bu kapıdan
Bedenim ellerinin sıcaklığını unutmalı! ..
Göz bebeklerimde siman kalmamalı! ..
Sevgi dolu bakışını,
Gülüşünü de unutmak istiyorum...
Sana ait ne varsa, al ve git.
Gidişinle susmuştu tüm evren,
İşte yine geldin...
Gelişin, yağmurdan sonra çıkan gökkuşağı kadar rengarenk...
Gelişin, denizin dalgası, gökyüzünün bulutu gibi...
Gelişin, martıların çığlığı, rüzgarın esintisi...
Güzel olan her şey gibiydi.
Anlık yaşanan mutluluk misali...
Gökyüzüne baktığın anda,
Kayan bir yıldızı farketmek! ..
İki damla göz yaşının yanaklarından süzülürken,
Sıcaklığını hissetmek gibiydi,
Biz seninle hep rüyalarda buluştuk…
Gecelerin karanlığına konuştuk...
Ayın yarısı sende yarısı bendeydi hep.
Sabırla bekleyip her dolunayda birleştik.
Sonra serin mavilerin dalgalarına karıştık soğuk havalarda.
Gün ışığını sildim hayatımdan,
Sadece gecelere sığınıyorum...
Yalnızlığıma yorgan misali serilen,
Yıldızlarla ısınıyorum...
'Seni sildim! ' dediğim her dakika,
İstanbul kapını arala, çünkü bahar var ardında.
Sana sesleniyor:'işte geldim! ' diyor.
Her yer rengarenk çiçeklerle dolacak,
Güneş sıcacık, denizlerini ısıtacak.
Rüzgarın esintisinden oluşan dalga sesleri,
Yosun kokusuyla mis gibi yayılacak etrafa.
Dağılmış yap boz parçaları gibi benliğim,
Birleştirdiğimde ben hep bütünüm,
Eksik kalansa hep sensin!
Orada bile tam olamadın...
Yüreğimde yarım kaldın...
Giderken sana ait ne varsa al götür.
Gökyüzünde asılı duran yıldızları da...
Gecenin karanlığını,
Denizin yakamozunu...
Ama! ..
Aşkı bana bırakmayı sakın unutma! ..
Karlar yağıyor karanlık gecelerime...
Üzerime düşen her tane,
Sen gibi yüreğimi üşütüyor...
Sonra bir anda eriyip, yok oluyorlar...
Gelişleri, gidişlerine gebe...
Tıpkı senin gibi! ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!