Sibel Uygun Şiirleri - Şair Sibel Uygun

Bu gece gitme...
Birlikte yudumlayalım çayımızı.
Sonra gecemize yakıştırdığımız en güzel şarkıları dinleyelim.
Soğuk kaldırımların yağmuru olmak istiyorum gizliden.
Şehrimin caddelerinden gel beraber süzülelim.
Kahreden yalnızlığım seninle bozulsun.

Sonbahar yağmurları inerdi gecelerime,
Serin sabahları karşılardım hiç uyumadan.
Umutlarım, ıslak caddelerin ıssızlığında kaybolurken,
Gecenin karanlığı,
Yüreğimin derinlerine doğru işlerdi yalnızlığımı...

Yollar aşılmış,
Mekanlar tutulmuş...
Bana yine yıldızlar kalmış...
Üzerime yorgan misali serer,
Uyurum ben yine...

... ve sen gidiyorsun...
Giderken bu şehirden aslında beni de terkediyorsun!
Bunun farkında bile değilsin; ama ben gidişinle bu evde sensizliğe gömülüyorum, sessizce...

Banyoda kalan saçlarım, aynada parmak izlerim duruyor.
Kahve içmek için su kaynattığım tencerede kalmış aklım! ...

Gemiler geçiyor karanlığımın okyanuslarından.
Rotasız, dümensiz.
Benim gibi, bir o kadar kararsız...
Seni unutsam! .. Sonra...
Sonra, yokluğunun akşamlarında kaybolsam...
Kaybolsam da, kendi benliğimi bile bulamasam! ..

Sen, ben ve Kızkulesi…
Bu sefer isteksiz biraradayız.
Son kez birlikte bakıyoruz derin suların meleğine.
O yine masum ve yapayalnız…
Biz yanyanayız ama,
Gözlerimiz dalgın, dudaklar kilitli…

Yıldızlar var yine gecemde.
Bir de sen düştün gönlüme gizliden! ..
Hep diyorum; bir gelsen! ..
Ah! Bir gelsen! ..
Geceye doğan ay,
O zaman hiç yarım kalmayacak! ..

Birbirimizin hayatına çok kolay ve ani girmiştik,
Çıkışımız da öyle olmalıydı.
Herşeyin bir o kadar alelacele yaşandığı gibi...

Evet, kimse kimseye soru sormadı.
Bize bir senaryo verildi,

Karanlığın sessizliğine her gece sensizlik satar oldum.
Yine de vazgeçemedim sana olan aşklarımdan
Dönüp dolaşıp sevmelerimden...
Acaba beni sever mi diye beklemelerimden…
Cümleler bile kurulamaz oldu,
Hüznümü ifade etmekse bir o kadar zor,

Senin asla umursamadığın sensizliğe sevdalanmıştım ben aslında...
Kaç gece geçti kim bilir yokluğuna sarıldığım o boş yataklarda...
Hiçbir zaman bilemediğin, göremediğin karanlıklarda;
Acaba gerçekte var mıydı korkusuyla kaybedeceğim telaşınla...