Akrep yelkovanı kovalıyor,
Günler ayları...
Bense çıkmaz sokakta bir başıma kalmışım.
Ne ileri gidebiliyorum,
Ne de geri dönüş var...
Gecenin karanlığı üzerime çökmüş...
Yağmurlar yağıyor gizliden.
Düşen her damla sanki sana akan gözyaşım olmuş.
Gidişinle sustu tüm evren.
Sessizlik hüküm sürüyor benliğimde.
Sensizliğe gömüldüğüm bu gecede,
Akşamın tatlı karanlığı çöktüğünde,
Hayallere dalıyorum gizlice..
Her zamanki gibi gözlerimin önüne ilk gelen,
İstanbul'um oluyor.
Yosun kokan denizin,
Çamlıca tepesi,
Gecenin karanlığını aydınlatan yıldızlar,
Her günün doğuşunda semaya veda ederken,
Geldiğinde gideceğini biliyordum...
Ölürüm demiştim sensiz! ..
Şimdi yaşadığımı mı sanıyorsun! ..
Yazdan kalmış gecenin ötesi...
Sahilin bir kıyısında, yakamoza dalmış gözlerim...
Dolunay, denizin dalgalarıyla raksediyor,
Yüzüme esen rüzgarın serinliğinde,
Kulağımda bir müzik sesi;
Sensiz olmuyor diyor...
Sendin yüreğime gömdüğüm,
Ellerimle yerden kazıyıp, üzerine topraklar örttüğüm.
Gelme artık gecelerime!
Yıldızlar sadece benim için parlamalı.
Dolunaya yalnız bakmak istiyorum artık.
Yazdığın son satırlar hala aklımda...
Ben mi? ..
Beni boş ver...
Hayatımda çift kişilik adımlarla yürümeyi hiç bilmedim.
Şu giden vapurla uzaklara düşüyor bir gönlün sevdası.
Belki bir daha hiç geri dönmemek üzere…
Kadın buğulu gözlerle bakıyor ardından…
Gözyaşları süzülüp, denizin tuzunda kayboluyor…
Hafiften bir rüzgar esintisi var…
Balıklar dalgaların esliğinde savruluyor…
Birbirimizi istemeden kırdık hırpaladık
Ama yine de çok sevdik, hem de çok...
Beni severek gitmiştin sen,
Ardından bir cumartesiye yazdım adını.
Sonra kalbime gizledim usulca...
Yokluğunla ısındım bitmeyen gecelerde...
Yıldızlar gitmiş, ay doğmuyor geceme...
Sen de gidiyorsun...
Git!
Yarım kalsın sevdam!
Hadi git!
Giderken, sakın ardına dönüp bakma!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!