Yıldızlara bakamaz oldum geceleri,
Onlarda seni görmek var! ..
Aşkını tekrar yüreğime düşürmekten korkuyorum...
İstanbul´u anmak bile istemiyorum! ..
Her hatırıma geldiğinde,
Hayat ellerimden akıp gitti az önce.
Günler yirmidört saat değil artık.
Zaman da kaybolmuş...
Gecenin yıldızları,
Gündüzün güneşi de yok! ..
Okyanusların suyu bile çekilmiş.
Bana bakan gözlerin gibi baktım bugün aynaya.
Senin en sevdiğin kazağımı üzerime giydim.
Saçlarımı sen gibi taradım.
Sonra;
En çok geçtiğimiz sokakları adımladım, ellerim ceplerimde.
Senmişim gibi, hızlı hızlı yürüdüm köprünün üzerinden.
İşte yine sen! ..
Yüzün, ellerimin arasında.
Gözlerimi kapatıyorum,
Parmaklarımla,
Dudaklarını okşuyorum.
Teninin kokusu,
Bugün ne kadar donuktu bana ulaşan sesin! ..
Bir kez daha mı kopmuştuk yoksa? ..
Ben farkında bile olamadan,
Bir kez daha...
Ne kadar sürecek bu uçurumların sonsuzluğu? ..
Bir İstanbul'a aşığım,
Bir de sana...
İstanbul bensiz,
Sen bensiz,
Sizden uzaklarda,
Bir çare ben kimsesiz...
Gidişinle susmadı bu evren...
Yıldızlar yine geceme doğuyor...
Ay, her zamanki gibi diğer yarısınla bütünleşirken,
Ben hala balkonumdaki sardunyelerime su veriyorum...
Şarkılar kulağıma aşkı fısıldıyor...
Şehrime yine gece çöküyor..
Sensizliğin türküsü eşliğinde,
Karanlıklarda kayboluşlar başlıyor.
Sabahın ışıklarına kavuşana değin, kim bilir ne kadar yol alırım? ..
Sana ulaşmak için daha kaç çıkmaz sokaktan dönerim? ..
Yokluğunu düşünmek bana acı veriyor.
Yaşadığım her anın beş dakika öncesine bakıyorum, sen! ..
Beş dakika sonrasında, yine sen! ..
Ve sen bilir misin ki;
Geçen her yirmidört saatte, kaç beş dakika var? ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!