Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Göz kararı
Gözül rızası
Akıl nizamıyla gittiğim her yol sana,
Geldiğim her müjde senden, gönül rızası göz kararıyla
Durup yürüdüğüm ışıklar ve gölgeler senin aslına has harman
Gül dersen gül

Aşk der ki..
Ben seni boş yollamadım
Ne elsizdin, ne ayaksızdın, ne düşsüzdün,
Ne de dünyasız
Akş der ki...gide yaşayaydın
Ne kalpsizdin

Çığarmış çekirdek çürüğü
çuvallandığı ambar köhnelerine
Yırtılmış hayatın arsız yüzü
Arlanmasız kedere
Ar damardan dostum
Ar damardan sökmüş atmış canını

Şimsegin hızıyla kıpraşan final noktası
Göz göz hane, hane hane il-ülke
Yakalanan yasaklar eğer her kapıdan kovulmuşcasına,
korkutsaydı insanı
Son bulurdu bir sürü aşk
Yaşanmayıverirdi her haliyle,

Ne sağım var benim nede solum
Tek başına,
Her ikisiyim
Düştüğüm de nasıl iki ellerimle birden tutunacak nesneler arıyorsa
Böyle hayatın en çıplak ve en luzumu kadar gerçeğine
Alnını yamaçlar gibi herbir yoklukta hayatı ışık ışığa süzerek

Sulu
Susuz
Aç veya tok...
Doğduğum günden bu yana
Bilardo
Herşey bilardo

Siz olmasanız siz
Cana yetkin yongalarında kış kıyametleri bahçelenen
hüzün çiçekleriyle ömrünü kış buzaynalarında avuta avuta
Ben kendi olan siz
Ne işim vardı yokluğuğunuza kalacağım herhangisinde dünyanın?
Siz olmasanız sanki boşu boşuna doğup batacak güneşten kime ne kim;

Bizimle başlayan bir miladın günlüğüdür Avrupa seni
Kuşkonmaz uçurumlarında şatolardan şatolara korku belası sinmişliğin
İnsandan kaçak
Tarladan topraktan göçek
Kurdunan kuzuynan arası açık ve pusu..
Bakışlarının gözalabildiği yamaçlarda boyölçüşen dağlarla bir olup dengini

Samsunda
Hani vardı ya..!
.....bizim memlekette her yağmur damlası toprağa azıcık sızmaya vakit bulsa,
Felaketin felaketi sayıla gelen onbir ölümlü son vaka
Baştansona insanlığın üstüne daha ilk kazması vurulduğunda mezarlık olarak yükselen
Yeryüzünü cehenneme çevirişin hınzır ve hinoğlu hinliğiydi esas olarak

Sen varsan varsan varsan
Sen..
Vara vara sana sevdalısı karayanık kalbime
Sonra kapıları açık kalır gönlümüzün dolunayında geceye
Sen varınca kalbimdeki düğün-derneğe
Kim duyar ondan sonra çığlığını ıssızlığın?