Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Delik deşik
Bölük pörçük
Kırpık kesik belirsizliklerden boydanboya bulaşkın kabusluğu gibi
Yoğun mikrorganik ünüteleşmelerin zımparaladığıyla üste başa yamanan
Çeyrek piyango kem talihlisi ve yarım pansiyon hurdavat hünkari adam-bayanlar
Sert

Bakışlarını boynuma vebal diye sırlanıp
Saklı bir gökkuşağı penceresinden eleden aşkı sana çağıran
Kulaklarına eğilmiş iklim rüzgarlarıysa çağırıldığın ıslıkta sseyran olduğun
İğnesinde tığ oynatan bir kaneviçenin gülbaharısındır
Kocaman dağları sise dumana veren işitilmemiş çığlıkları kanan sessizlikle
Evsiz barksız gecelere dalan ay gibi, yarı kaçak

Benim akibetim..
Haktan sorulur
Bilirim ki, ne eyledi ne ettiyse
Gayrı vebali kendi devleti üstünedir kalbimin
Benim sebebim aşktan sorulur aşktan..
Kitabında ne yazıyorsa gayrı sevincin ve hüznün

Soğuk kılıflarından çil çil sökülen uyanmışlıklarla gün söylenip
Çığdan çıngılardan yüzünü kendine dönüverince deli bahar
Beyazlığını kar perdelerinden duvaklanmış afişlerle seyre çıkıyor;
Sevgiliyle buluşup görüşmelere güneylenip vaktizamanda deli bahar
Dışarda yağmur,
İçerde har,

Suratının alt yatay hipotonizinde
Acılarıyla temellenen
Hint keneviri çiğneyicileri gibi üçgenik
Yokluk sancılarını afyonkeş şusuşlarıyla bastıran
Acıların çocuğu olmaktan bir arabesk..
Ki adı Hikmet Nazım olsun ister..ister İlhan Atilla

Etme bulursun beni
Yaralı yanımsın
Hasretime cerrah bütün uğrayışları betere varan
Günışığı kaçağı
Etme her dokunduğun sızılı bıçaklar ağzı
Dilinde harap rüzgarlar bir bahardan bir bahara

Davul denginesiz
Zurna zümbül dingil
Sokak düşkünlüğünden huy kapan
Çakal alemci
Kuzgun üleşci
Aylak-çaylak kurak sessizliğinde sahra

Şubat vardiyesinde can sızısı mesailerine yilecekse gün
Bembeyaz olmuş buzdan camlara saplanmamalıdır vaktimahall
Kaybolacaksa da uykusuna uyuduğu sevdalı düşlere gezgin olup divane
Adını insan bilmeli zaziyetihal
Sevgiyle bağlanıp baharlanan müpteladan
Yazda güzde eğlendiği

Doğuştan beri beklenen bir misafirdiyse aşk
Doğuştan beri hergün günü gününe kendisiyle beraber
Hatta hiç beklenmediği bir anda
Kimbilir hangi akılalmaz gizlerden ve köşelerden
Karanlıkta kendini bulan ışık gibi ve akasya misali çiçek açarak
Dallarında delisine bahar olanın

İnsan..
Seven kalbinin başında gece bekçisi gibi
Korkunç vererek siren çalarsa
Terkolur insanlık adına herşey
Ve dünya
Top tüfek tetik...