Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Buçuğu geçkin
Hemen hemen tama yakın
Papağanına kızak kaydırmak kadar motorunun arkasına ip bağlayıp denizin
Suyu
Havayı
Toprağı

Sigortaya biri gitse de baksa bari
Akşam karanlığa kavuşmakta gün, cin çatlamakta camda şişede
Gitse biri elektiriğe dese ki
Yapma birader...
Kontak kapayıp haberli habersize gitme dünya asansör içi ameliyathanelik
Asık suratlar

Bırakmam diyor sanki
Asla bırakmam
Dönüp ağlayıp kopmuş bir filmin eksik kalan yerinde papatya
Aklında kendi kedisiyle sözleştiği kavuşma saatlerine durup dinen
Yorgun sarkaçlar gibi resmedilmeyen mahurda
Papatya

Kaçak..
Karman-çorman karışıklıklara eğleşmeyen ve güzel
Aşımız işimiz toprağımız sensin dedikten sonra aşk adını
Sana ne de güzel yakışıyor devresi tükenmeyen iklimler
Sana böyle ay güzel, yıldız güzel, al güzel beyaz güzel..
Kangüllerince karbeyazı kardelen..

Ömrü kendi arzusu dışında üzülecekse kalbimin
Hiç yaşamasın ömrüm beni hiç...!
Çünkü yanarım..eğer kendi hazır değilse
Suya kanmak isterken boğuluşuna kurtulmak isteyen..
Yanarım cankutaranın simidine hayatı taslanmış
Kahra-maniği

Eli değmişken insanın kendine
Yaşamak denen işi eline yüzüne bulaştırmadan
Üstesinden gelmeli
Yoksa niye gelecekti buralara doğmakla,
Eğer ölüm
Varsa yoksa ölüm olacaktıysa?

Ne olacaksa olsun artık tahammülünün
Bekle bekle sonucu sağlama çarkıt sürükleyen süreçten
Can havliyle cılkı çıkık tükenmişliğini
Çıkmaz sokakların kütüklüğüne kötekleniveren
Sağı,solu, önü, arkası paramparça kopukluklarla
Ayrı gayrı sobeli

Hiçbirşey
Çöl kaktüslerine gönül veren çiçekleri kadar sahi değilken
Buruk meyvelerini kimbilir kaçbir öksüzlükten
Bağ bostan ettiği
Muhafız dikenlerinde en güzel koynum diye saklayarak
Ben diyorum ki

Yaz Dügünlerinden Harami
Tüller giymis gelin çiçekleri Muhayyer
Kıvrılmış mızrak olmus,
Nasil olmuşsa? !
Evinin kapısını çaldırmış
giden Hasret

Gurbet sılası
Yokluğun hemdem halleri
Güvendiği dallarından kendi kendine dökülerek
Kalplerini yoktan suretlere vere vere insanlar
Daha fazla ve daha fazlasına sürünüp sürüklenmelerin
Ecel şerbetinden susuz koyup bağını bahçesini